Sinds half juni ben ik met Tycha aan het trainen voor het KNPV basiscertificaat. Het basiscertificaat bevat onderdelen uit het reddingshonden programma en uit het vroegere speurhond programma van de KNPV. Pas na dit certificaat kun je verder gaan voor de certificaten Speurhond A en B, Sorteerhond A en B, Vlakterevieren A en B en Puinzoeken A en B.
Allemaal certificaten die ik nog hoop te behalen met Tycha. In het basiscertificaat zit van alle bovengenoemde onderdelen het begin. En natuurlijk bevat het een apèl gedeelte en de hindernissen uit de reddingshonden.
Van het begin af aan pakte Tycha en eigenlijk allemaal lekker op. Even had ze in het begin wat verwarring met het vlakterevieren en het opzoeken van het breekijzer en geweer. Ze ging namelijk op zoek naar de kist of de man, die ze natuurlijk niet vinden kon. Bij het opzoeken van het geweer en breekijzer had ze in het begin ook wat moeite om van het spoor af te gaan. Bij het kist en manrevieren had ze namelijk altijd netjes het spoor gelopen om bij de kist of man te komen. Nu moest ik haar leren een terrein af te zoeken op mijn aanwijzingen. Maar dat kwartje viel redelijk snel. Nu nog zorgen dat ze schoon blijft, maar ook daar zit vooruit gang in.
Het vlakte revieren was weer een ander verhaal. Er moest volgens haar namelijk een kist of een man in pak te vinden zijn, dus iemand die gewoon ergens tegen een boom zat liep ze vrolijk voorbij, even opzij kijkend met een blik van "zit je lekker daar". Maar ook dat gaat steeds beter nu. Alhoewel iemand met een balletje nog steeds niet zo leuk is als dat de kist en de man dat waren. Ook het haar onder controle een terrein al laten zoeken lukt steeds beter en ik kan haar steeds beter sturen.
Heet hang ijzer was het sorteren. Ze wilde maar niet de link leggen tussen de lucht die ze kreeg en het apporteren van het bijbehorende buisje. 1 buisje met lucht in de bank was geen probleemen apporteerde ze rap uit de bank vandaan. Maar zodra er een onbelucht buisje bij kwam wilde ze dat ook hebben. En als dat buisje dan eerder in de bank lag als het buisje met lucht wilde ze die hebben. Dat is dus niet de bedoeling. Zelfs als ze al een buisje uit de bank had gehaald, keek ze met een schuin oog naar de andere onbeluchte buisjes in de bank met een blik van: "hmmmm kan ik die er nog bij proppen in mijn bek?"
Diverse methodes geprobeerd om toch maar het kwartje te laten vallen dat het toch echt om dat ene buisje met die zelfde lucht ging. Maar steeds als er een onbelucht buisje bijkwam toch weer graaien naar dat andere buisje. Tot gisteren avond.
Gisteren af gesproken haar eerst lucht te laten nemen en naar de bank te sturen zonder dat er ook maar 1 buisje in lag. Haar daarna weer lucht laten nemen en 1 belucht buisje in de bank leggen en dat laten zoeken. Tot zover ging dat goed. Daarna afgesproken om er een onbelucht buisje bij te leggen, en als ze zou graaien naar dat onbeluchte buisje haar terug te halen en weer lucht te laten nemen en haar dus zeker niet de kans te geven welk buisje dan ook te apporteren. (de onbeluchte buisjes liggen trouwens vast en kan ze ook niet uit de bank halen, maar Tycha is in staat om dan maar de hele bank te apporteren) Dus de afspraak was, wanneer ze naar het verkeerde buisje zou graaien, terug en opnieuw lucht nemen, net zo lang tot dat ze het goed zou doen, in geen geval apporteren als ze eerst geprobeerd zou hebben het verkeerde uit de bank te halen.
Zo gezegd zo gedaan, ik was er helemaal klaar voor. Een onbelucht buisje in de bank en 1 belucht. Tycha lucht laten nemen, en naar de bank gestuurd. Ik stond klaar om nee te roepen en haar terug te halen als ze zou proberen het verkeerde buisje te apporteren. Maar....... wat gebeurde er? Tycha komt bij het onbelucht buisje, kijkt, ruikt even en loopt door langs de bank en haalt het goede buisje eruit. Pffffff. Hierna nog een keer gedaan en weer was het goed.
Oké we hebben nog een hele lange weg te gaan maar het begin is er. Eindelijk na 3 maanden heb ik nu het idee dat het kwartje valt!!
