Spin

Gisteren werd ik op mijn werk gebeld door Brian. Hij klonk behoorlijk in paniek en ook boos. "Wat hij nu toch meemaakte, dat was echt niet normaal! Nee, Mam dit is echt niet normaal". Het duurt even voordat mij duidelijk wordt wat dat toch is, dat wat echt niet normaal is. Er blijkt een spin op zijn kamer te zitten, niet zo maar een spin, Nee...een gigantische spin. Je weet wel, zo'n harig monster, die sommige mensen ook wel eens als huisdier houden. Volgens Brian is de spin toch zeker wel 5 cm, of nee... bij nader inzien minstens 7 cm.
Terwijl Brian dit allemaal door mijn mobiel in mijn oor roept, krijg ik op afstand ook de kriebels. Getver.
Nu wordt er van mij verwacht dat ik hier op mijn werk een oplossing verzin voor Brians zijn probleem. Dus ik geef een aantal opties: platslaan? "Nee, mam echt daar is hij echt veel te groot voor hoor", dan splats hij heel mijn kamer onder, en wat als ik niet in 1 x keer goed sla? Straks gaat die door mijn kamer rennen? nou dan durf ik er niet meer te slapen".
Nu moet je weten, Brian is in het dagelijks leven best wel een 19 jarige patser met een best wel grote mond over alles. Maar deze spin, bracht dat allemaal terug tot nul.
Dus de volgende optie is: Zet er iets overheen, en dan haalt Ko hem wel weg als we thuis zijn. Ko ja, ik kom daar ook echt niet in de Buurt dus. Ko is even later ook niet echt blij als hij hoort wat voor een klusje hem straks bij thuis komst te wachten staat.
Brian gaat dat proberen. Na een kwartiertje bel ik hem terug, ik wil toch ook wel weten of dat monster inmiddels gepakt is. Volgens Brian heeft hij er een koekblik overheen gezet.
Op de terugweg naar huis bel ik alvast naar Brian, die verteld dat de Spin veilig in een pot zit. Heeft Kevin gedaan. Ja, die doet niet alleen stoer maar is het ook (of toch niet??)
Bij thuiskomst 's avonds eerst de honden uitgelaten, terwijl ik terug kom met de honden en nog in de gang sta, komt Brian aanrennen met een ijzeren pot met een deksel erop. Hier mam moet je kijken, zegt hij, terwijl hij de deksel er al af haalt (toen had er al een lampje moeten gaan branden) Ik roep nog heel hard een paar keer, NEE, NEEEE BRIAN, NIET DOEN!!!! Maar hij doet het toch lachend, en wat blijkt.....
De spin is niet echt!!! het is een nepspin, die door vriendjes van Brian in de pot van zijn plant gezet is. Pas toen Kevin probeerde de spin dood te slaan, kwamen ze erachter dat, dat niet lukte en de spin een neppert was.
Lekker hoor, de grap was geslaagd... ik de hele middag met kriebels op mijn werk, Brian in een volledige paniek en dat vlak voordat hij moet afrijden voor zijn rijbewijs. Waar hij voor gezakt is trouwens. Wat zullen die vriendjes gelachen hebben....

Intrainen

Gisteren heb ik met Tycha de reis naar het oosten ondernomen, en zijn we wezen intrainen voor de keuring in Vriezenveen. Na precies 2 uur rijden komen we zonder problemen aan op het trainingsveld veld (lang leve de TomTom)waar Jan ons al staat op te wachten.Alhoewel helemaal zonder problemen is het niet want ik heb vorige week een nieuwe autoradio gekocht. Eentje met Bleutooth, want dat ik lekker makkelijk, kan ik namelijk handsfree bellen. Bij de eerste keer testen deed het het allemaal prima. De tweede keer gebruik ging het al iets minder. En gisterenochtend wilde het helemaal niet meer. Waarschijnlijk ligt het allemaal aan mijn telefoon en niet aan de radio, maar ik ging dus al behoorlijk sjacho van huis weg. Als ik ergens niet tegen kan, is als dingen die je aanschaft niet werken zo als ze zouden moeten werken.Maar dit terzijde.

Om 9 uur exact staan we dus op de club in Vriezenveen. Eerst koffie gedronken en een aantal keuringsvragen kunnen stellen. Hoe de oefeningen in elkaar zitten dat weet ik wel. Maar nu zo vlak voor de keuring komen er nog allerlei gedragings vragen op. Wat mag je wel en wat mag je niet bij een bepaalde oefening. En nog belangrijker wat moet je. Gelukkig loopt daar in Vriezenveen iemand die het programma zo ongeveer ontwikkeld heeft en ook nog eens keurmeester is, en mij dus precies kan vertellen wat wel en niet mag, en wat ik dus moet.

Tycha was in eerste instantie weer helemaal hyper, ze heeft natuurlijk een week of 8 heel weinig gedaan en is nog minder buiten de deur geweest. We beginnen met apèl dit gaat allemaal goed, alleen wil ze niet af bij de pion en heb ik een extra commando nodig. Echt zo'n gevalletje "doet ze anders nooooiiit". Hierna gaan we speuren en na goed naar de hond gekeken te hebben gaan ook dit goed. Terug op de club wil ik in ieder geval nog localiseren en vlakte doen. Dit omdat ik wil zien of ze direct begrijpt wat de bedoeling is op vreemd terrein. Vaak zijn oefeningen ook gerelateerd aan het stuk terrein waar je dit traint. Maar beide oefeningen gaan goed, ook zoals het zoeken van de kleine voorwerpen. Het sorteren gaat ook vlekkeloos. Het enige wat iets minder gaat is de open trap. Tycha heeft zich een paar maanden terug geblesseerd op de trap in Amersfoort, en neemt hierdoor deze trap in eerste instantie weer veel te hyper, waardoor ze dus weer met haar achterpoten tussen de treden door schiet, zichzelf blesseerd en zelfs bijna van boven naar beneden valt. Samen met Jan doe ik de trap nog een paar keer, want van Tycha hoeft het niet zo nodig meer. En voordat ik naar huis ga, doe ik het nog een paar keer waarbij ik zelf voor haar uit ga op de trap zodat ze wel rustig moet gaan. Dit moeten we zeker nog een paar keer oefenen voor de keuring.

Eigenlijk ben ik heel tevreden met wat ik gisteren gezien heb, natuurlijk moeten de puntjes nog op de i, maar ze heeft laten zien dat ze de oefeningen beheerst en ook begrijpt.

Filmpje sorteren (bedankt Jolanda en Jan)