Vanmiddag zijn we met de gondel naar Tracouet gegaan. Boven was het erg koud en veel wind, maar het uitzicht daar maakt alles weer goed. Shendor heeft lekker los kunnen lopen en heeft zich uitermate vermaakt, hierdoor eindelijk eens leuke foto's van hem kunnen maken.
Omdat wandelen met Ko zijn klachten geen optie was (hij kreeg bij iedere beweging pijn, had daar al een paar maanden last van, maar steeds maar niet bekend wat het nu was, later bleek dat hij een flinke vernauwing had en gedotterd moest worden, dus nog risico gelopen ook) zijn we weer terug naar beneden gegaan. 's avonds warm gegeten, Brian had deze keer gekookt en dat smaakte goed. Daarna met Pa en Ko een spelletje Mah-jong gedaan en de jongens zijn weer naar de kroeg gegaan. Het is zaterdag avond dus het zal wel gezellig zijn.
Zondag 8 oktober 2006
Vanmorgen bij het opstaan was het onbewolkt. Eerst Shendor even uitgelaten, en daarna ontbeten. Het plan opgevat om met Ko te gaan wandelen. Eerst met de gondel naar Tracouet, en vandaar langs de Bisse naar benenden. Deze Bisse ligt op 1800 meter. Met het naar beneden lopen heeft Ko geen last, zolang hij maar niet omhoog hoeft. Na deze Bisse een andere Bisse gevolgt die op 1200 meter ligt. Bij vertrek geeft Brian aan ook wel mee te willen. Kevin blijft bij Opa in het huisje. Opa bracht ons met de auto naar de gondel, zodat we dat stuk niet omhoog hoefde te lopen. Boven aangekomen was het schitterend, onbewolkt en in tegenstelling tot gisteren lekker warm. Wel was duidelijk dat het zondag was. Half zwitserland gaat dan de bergen in en dus was het erg druk. We zijn maar gelijk gaan lopen zodat Shendor weer los kon.
Het uitzicht was schitterend, iedere keer weer andere uitzichten. Bij Prarion hebben we wat gedronken op een terras met schitterend uitzicht. En lekker zitten genieten van het zonnetje.
Daarna langs de Bisse gaan lopen. Deze Bisse loopt door het bos, maar op verschillende plekken was het uitzicht prachtig. Halverwege een banaantje gegeten en toen weer door. Het laatste stuk was weer sterk dalen en dat voel je op een gegeven moment goed in je benen. Terug in Nendaz nog wat gedronken op een terras. In totaal zijn we 5 uur weggeweest en ook Shendor is nu best wel moe.Maandag 9 oktober 2006
Vanmorgen is Opa naar Interlaken vertrokken. Het weer ziet er weer geweldig uit en zelf loop ik met behoorlijke spierpijn in mijn benen van de wandeling van gisteren. Kevin wil ieder jaar dat we hier zijn al naar Derborance. Ik wil dit ook wel maar zie er al jaren tegenop omdat de weg er naar toe niet echt makkelijk te rijden schijnt te zijn. Erg smal en bochtig. Maar vandaag dus maar besloten om er naar toe te gaan. Derborance ligt aan het einde van een smalle en diepe kloof en heeft nog een echt oerbos en een meer en ligt omsloten door hoge bergen.
Brian zag er al tegen op om mee te gaan, hij heeft het niet zo op wegen met diepe afgronden en al helemaal niet als deze wegen smal zijn en je elkaar haast niet kunt passeren. Alles wat geschreven en gezegt is over de weg naar Derborance is waar!!. Smal, bochtig, diepe ravijnen vlak naast de weg, en onoverzichtelijke bochten. Harder dan 20 a 30 km kun je niet en durfde ik ook niet. Halverwege rijdt je door de berg heen. Derborance is schitterend. We hebben daar een rondje om het meer gelopen, en de hele omgeving is prachtig om te zien.
De temperatuur was wederom geweldig. We hadden graag nog wat gewandeld in de omgeving maar dat was gezien de tijd niet meer mogelijk. Dus de terugweg weer aanvaard. Ko heeft onderweg nog een aantal foto's gemaakt.
Hierna in Nendaz boodschappen gedaan en 's avonds weer kaasfondue gegeten. Toen we aan tafel zaten kwam de eigenaresse nog een hele schaal druiven brengen.Dinsdag 10 oktober 2006
Vandaag zijn we weer naar Sion geweest, omdat we toch erg graag nog een keer naar de plek wilden waar Shendor vorig jaar naar beneden was gesprongen. Aan de ene kant om te kijken hoe hoog het was en om te kijken of shendor het zich nog zou herinneren. De klim naar boven was weer behoorlijk. En het zonnetje was weer overduidelijk aanwezig. In Sion gaf de thermometen 27 graden aan.
Boven aangekomen was het nog hoger dan ik in gedachten had. Staand op de plek waar Shendor gesprongen was, was het nog ongeloofwaardiger of te beseffen dat die hond het zonder enige verwonding vanaf gekomen was. Ik ben blij het nog een keer gezien te hebben en ook dat Ko het nu gezien heeft. Je kan wel een verhaal vertellen maar met een beeld erbij geeft het toch een andere dimensie.
Kevin staat op de plek waar Shendor in 2005 naar beneden is gesprongen!!!
Hierna nog even rondgelopen in Sion en natuurlijk nog wat gedronken op een terras, waar Shendor een bak water kreeg en een honden koekje, en heel veel aandacht van een aardige dame.
Woensdag 11 oktober 2006
Vandaag met Kevin een eind wezen lopen. Omdat Kevin zich af en toe verveelde en heel graag in de bergen op hoogte loopt had ik besloten om deze vakantie 1 x met Kevin te gaan lopen. Brian is niet zo'n loper en zeker niet op hoogte en Ko heeft nog steeds last van zijn schouders en borstspieren welke bij iedere inspanning pijn gaan doen.
Dus vanmorgen heeft Ko ons afgezet bij Siviez. Vandaar zijn we naar boven naar La Creta gelopen en van af daar langs Bisse de Chevre. Dit is de hoogste gelegen Bisse en ligt op ongeveer 2200 meter. Je loopt dan net op de boomgrens, en daar is het in één woord prachtig, verre uitzichten, besneeuwde toppen, rotsen, watervalletjes, echt heel erg mooi.
Het naar boven lopen viel me weer tegen, maar eenmaal op de hoogte van de Bisse is het lopen relatief gemakkelijk. 
Foto genomen vanaf de dam.
Ik vind de weg naar de dam een echte rotweg en ik heb me ook voorgenomen er niet meer naar toe te gaan. Misschien alleen nog om daar een keer te gaan wandelen.
In Sion hebben we bij de migros boodschappen gedaan, en ja ja alweer kaasfondue gegeten. 'S avonds nog een spelletje Mah-jong gespeeld.
Vrijdag 13 oktober 2006
Vandaag de laatste dag alweer. We hebben rustig aangedaan, lekker in de zon gezeten, en potje Yatzee gespeeld, gebadmintond. Later naar Nendaz geweest om daar nog wat lekkernijen in te slaan, voor de laatste keer op een terrasje gezeten, en 's avonds bij de pizzaria wat gegeten. Morgen weer vroeg op inpakken en naar huis.
De volgende reis is alweer gepland, 1 juni gaan we wederom naar Nendaz, voor mij voor de 5de keer. Ook omdat het misschien voor mijn vader wel de laatste keer wordt, hij wordt toch 83 als we daar zijn. Wie er mee gaan is nog niet helemaal duidelijk. In ieder geval mijn vader, Ko en ik. Kevin zeker niet. Brian wil wel als hij maar een vriend kan vinden die ook mee wil. En Shendor gaat natuurlijk ook weer mee. Tycha gaat weer naar haar vaste logeer adres en heeft het daar beter dan haar ook meenemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten