Pagina's

maandag, mei 21, 2007

de voorjaarskeuring

De voorjaarskeuring 19 mei 2007
Vandaag moest het dan gebeuren, de keuring voor het PH1 certificaat. Om 6.00 uur ging de wekker maar, heel begrijpelijk, was ik al voor de wekker wakker. Eerst de honden uitgelaten en eten gegeven, gaan douchen en even voor 7.00 uur zaten we in de auto op weg naar Rotterdam. Daar aangekomen eerst even koffie gedronken en Tycha uitgelaten, en een rugnummer gehaald. Nummer 7! voor sommige mensen een geluksnummer, zou dit voor mij ook zo zijn? Eigenlijk had ik liever een lager nummer gehad maar goed, niets meer aan te doen. Hierna een briefje gehaald waar de volgorde van het ochtendprogramma opstond.
Om 8.30 werd dan begonnen met de keuring. Alle gegevens werden gecontroleerd, de stamboom van Tycha werd gecontroleerd en haar chipnummer. Ook moest het gebit getoond worden, het leek wel een show :).
Als eerste begonnen we met het springen. Een onderdeel waarvan ik wist dat we punten zouden verliezen. Ik heb Tycha namelijk nooit het steunen op de vrije sprong af kunnen leren, ondanks alles wat we hiervoor gedaan hebben. En ook de kuil was ze niet vast op. Sommige dagen spingt ze gewoon en dan opeens wandelt ze er weer gewoon doorheen. Als eerste de klimschutting dit ging perfect, ze zal zelfs netjes aan de andere kant ipv staan. Op naar de vrije sprong en zoals verwacht steunt ze beide keren. Hierna de kuil, ik hou halt, wacht op het teken van de keurmeester, geef het commando, Tycha komt in beweging en zakt weer terug in de zit...mij aankijkend van "hoorde ik het nu goed of niet", dus een tweede commando en Tycha springt keurig netjes de kuil, gaat aan de overkant netjes zitten, en springt keurig terug. Pffff de kop is eraf.



Hierna door naar het zoeken. Ook een onderdeel waar ik punten op ga verliezen. Tycha zoekt goed, maar het apporteren als ze los is, is flut. Ze komt niet bij me of slikt. Ik zet Tycha aan, ze loopt direct naar het eerste stukje toe, pakt het op... en toen wist ik niet zeker of ze het heeft laten vallen of doorgeslikt. Tycha zoekt weer verder en komt uit bij het 3de stukje. Dit brengt ze netjes bij me. Weer op gezet, en ze komt direct bij het 2de stukje. Ik zie het haar oppakken en haar direct een slik beweging maken. WEG DUS!!!. Dit alles gebeurde binnen 2 min. en nu moest ik haar dus nog 5 min. laten zoeken zonder dat ik wist of er nog wel een stukje lag. Na ruim 4,5 min. vindt ze zowaar nog het 1ste stukje wat ze toch had opgepakt maar verder op weer had laten vallen. En 2 sec. voor tijd kon ik toch nog 2 stukjes inleveren bij de keurmeester. 8 punten van de 15.
Hierna door naar het zwemmen en dit ging volgens het boekje dus de volle 20 punten.

Het waterapport.

Na het zwemmen kwam het kistrevieren. En het feestje van Tycha. Aan het begin van de ochtend had ik nog zo lekker staan opscheppen dat Tycha gelukkig niet naar konijnen keek (die liepen er namelijk volop) maar altijd door ging met haar werk. En dat was ook altijd zo geweest. Tot vandaag.... Ik zet haar op en wacht op het blaffen, en wacht en wacht en wacht maar er gebeurd niets.... Tot na wat voor mij wel een kwartier leek, ja hoor twee blaffen, dus gingen we oplopen en het werd weer stil... en nog een keer twee blaffen. Doorgelopen, totdat ik van de keurmeester het teken kreeg te blijven staan. Normaal heeft ze een hoge bewakings drift en staat ze fel blaffend te bewaken bij de kist. Vandaag dus niet. Ze stond met de kist in haar bek met een schuin oog naar de keurmeester te kijken en ging toen vrolijk door met slopen.
Zelfs toen ik aankwam lopen ging ze door met slopen, grrrrr. Nog maar 6 punten over voor deze oefening. Wat was er nu gebeurd? Tycha was onderweg naar de kist een konijn tegen gekomen en had hier heerlijk achter aan lopen jagen. Toen ze dus uiteindelijk bij de kist kwam heeft daar haar frustratie uit kunnen leven door de kist te gaan slopen.
Na de kist onderweg naar het onderdeel manrevieren. Fingers crossed… wat zou ze hier gaan doen? Tycha op gezet, en binnen no time hoorde we haar blaffen en aan het blaffen te horen was dit helemaal goed gegaan, wat ook bleek achteraf. De volle punten.
Terug naar het keuringsterrein waar al op ons gewacht werd voor het aangelijnd volgen, het los volgen en het fiets volgen. Ook dit ging goed en alle punten binnen.
Het fiets volgen.

Na het volgen naar het afliggen. Dit was op het zoek terrein en even liet Tycha blijken dat ze dacht dat ze weer moest zoeken. Maar ze bleef keurig netjes zoeken en ook hier de volle punten.
Hierna voedsel weigeren en voorwerpbewaken. Ook deze oefeningen gingen goed en dus ook hier weer bijna de volle punten. 1 puntje aftrek voor pitten in de kist.
Als laatste oefening van de morgen restte nog het stil zijn. Hier wederom geen probleem en dus alle punten.
Het middag programma begon zoals gebruikelijk met de stokaanval. Dit was een beetje het hete hangijzer van de dag omdat Tycha nog wel eens bij veel dreiging over de buitenkant wil komen. Maar ook dit ging goed. Door haar snelheid en niet goed vast zitten kwam ze even los maar ze herstelde direct. 1 punt eraf. Het binnendoor vluchten was weer goed. Waarschijnlijk heeft ze niet in een keer gelost waardoor ik 1 punt kwijt was voor niet bijten en 1 punt voor het bewaken.


Hierna schot en werp. Ook dit was gewoon goed.
Het terugroepen. Hier tekende ze in de achtervolging, ze kwam nog wel voorbij de pion en kwam op het roepen keurig terug wel alleen maar 3-en over dus ook 6 punten kwijt.
De Fiets ging weer goed.
Als laatste oefening het schijnstellen. Hier was ik erg bang voor. Afgelopen donderdag nog wezen trainen en toen ging het goed fout. Ook heb ik zelf gewoon een trainingsfout gemaakt. Ik weet bij Tycha dat als de schijn niet goed gaat ik hem zeker niet nog een keer over moet doen omdat ze dan weet wat er komt en gaat staken. Toch heb ik ook op aanraden van iemand anders uit Rotterdam de oefening over en over gedaan, met als resultaat dat ze niet eens meer bij de pakwerker in de buurt kwam. Tja eigen schuld dikke bult, want na 3 jaar weet ik toch eigenlijk wel hoe ik met haar om moet gaan en had ik nooit door mogen gaan met de schijn.
Op de keuring gebeurde dus het zelfde mevrouw kwam het veld op zag de pakwerker stil staan en bleef zelf dus ook staan. Dus 25 punten kwijt. Heel jammer maar mijn eigen fout.
Uiteindelijk 366 punten over dus nog wel een certificaat. Met een 10 voor algemeen appel en een 9 voor de wijze van voorbrengen toch ook niet verkeerd voor een eerste keer…
Ook hier wil ik toch nog een aantal mensen bedanken, ten eerste Herman voor zijn oneindige steun en tijd. Martin, zonder pakwerker breng je zo wie zo geen hond naar de keuring. De mensen van Rotterdam zuid, voor de tips en hulp tijdens het intrainen en het beschikbaar stellen van het terrein.
En niet te vergeten alle “fans” die deze dag hebben opgeofferd om te komen kijken.. Bedankt!!!!

Geen opmerkingen: