Sinds half juni ben ik met Tycha aan het trainen voor het KNPV basiscertificaat. Het basiscertificaat bevat onderdelen uit het reddingshonden programma en uit het vroegere speurhond programma van de KNPV. Pas na dit certificaat kun je verder gaan voor de certificaten Speurhond A en B, Sorteerhond A en B, Vlakterevieren A en B en Puinzoeken A en B.
Allemaal certificaten die ik nog hoop te behalen met Tycha. In het basiscertificaat zit van alle bovengenoemde onderdelen het begin. En natuurlijk bevat het een apèl gedeelte en de hindernissen uit de reddingshonden.
Van het begin af aan pakte Tycha en eigenlijk allemaal lekker op. Even had ze in het begin wat verwarring met het vlakterevieren en het opzoeken van het breekijzer en geweer. Ze ging namelijk op zoek naar de kist of de man, die ze natuurlijk niet vinden kon. Bij het opzoeken van het geweer en breekijzer had ze in het begin ook wat moeite om van het spoor af te gaan. Bij het kist en manrevieren had ze namelijk altijd netjes het spoor gelopen om bij de kist of man te komen. Nu moest ik haar leren een terrein af te zoeken op mijn aanwijzingen. Maar dat kwartje viel redelijk snel. Nu nog zorgen dat ze schoon blijft, maar ook daar zit vooruit gang in.
Het vlakte revieren was weer een ander verhaal. Er moest volgens haar namelijk een kist of een man in pak te vinden zijn, dus iemand die gewoon ergens tegen een boom zat liep ze vrolijk voorbij, even opzij kijkend met een blik van "zit je lekker daar". Maar ook dat gaat steeds beter nu. Alhoewel iemand met een balletje nog steeds niet zo leuk is als dat de kist en de man dat waren. Ook het haar onder controle een terrein al laten zoeken lukt steeds beter en ik kan haar steeds beter sturen.
Heet hang ijzer was het sorteren. Ze wilde maar niet de link leggen tussen de lucht die ze kreeg en het apporteren van het bijbehorende buisje. 1 buisje met lucht in de bank was geen probleemen apporteerde ze rap uit de bank vandaan. Maar zodra er een onbelucht buisje bij kwam wilde ze dat ook hebben. En als dat buisje dan eerder in de bank lag als het buisje met lucht wilde ze die hebben. Dat is dus niet de bedoeling. Zelfs als ze al een buisje uit de bank had gehaald, keek ze met een schuin oog naar de andere onbeluchte buisjes in de bank met een blik van: "hmmmm kan ik die er nog bij proppen in mijn bek?"
Diverse methodes geprobeerd om toch maar het kwartje te laten vallen dat het toch echt om dat ene buisje met die zelfde lucht ging. Maar steeds als er een onbelucht buisje bijkwam toch weer graaien naar dat andere buisje. Tot gisteren avond.
Gisteren af gesproken haar eerst lucht te laten nemen en naar de bank te sturen zonder dat er ook maar 1 buisje in lag. Haar daarna weer lucht laten nemen en 1 belucht buisje in de bank leggen en dat laten zoeken. Tot zover ging dat goed. Daarna afgesproken om er een onbelucht buisje bij te leggen, en als ze zou graaien naar dat onbeluchte buisje haar terug te halen en weer lucht te laten nemen en haar dus zeker niet de kans te geven welk buisje dan ook te apporteren. (de onbeluchte buisjes liggen trouwens vast en kan ze ook niet uit de bank halen, maar Tycha is in staat om dan maar de hele bank te apporteren) Dus de afspraak was, wanneer ze naar het verkeerde buisje zou graaien, terug en opnieuw lucht nemen, net zo lang tot dat ze het goed zou doen, in geen geval apporteren als ze eerst geprobeerd zou hebben het verkeerde uit de bank te halen.
Zo gezegd zo gedaan, ik was er helemaal klaar voor. Een onbelucht buisje in de bank en 1 belucht. Tycha lucht laten nemen, en naar de bank gestuurd. Ik stond klaar om nee te roepen en haar terug te halen als ze zou proberen het verkeerde buisje te apporteren. Maar....... wat gebeurde er? Tycha komt bij het onbelucht buisje, kijkt, ruikt even en loopt door langs de bank en haalt het goede buisje eruit. Pffffff. Hierna nog een keer gedaan en weer was het goed.
Oké we hebben nog een hele lange weg te gaan maar het begin is er. Eindelijk na 3 maanden heb ik nu het idee dat het kwartje valt!!
dinsdag, september 25, 2007
dinsdag, augustus 28, 2007
Nog 5 weken
Nog 5 weken en dan gaan we lekker met vakantie. Beiden hadden we zo'n behoefte om er nog even een weekje tussen uit te gaan. Even een week helemaal niets. Het liefst ergens waar het ook nog eens een lekkere temperatuur is. Dus hebben we geboekt. In oktober gaan we lekker een weekje naar Portugal.
Nu maar hopen dat het die week nog lekker warm is en dat we lekker de hele week een beetje op het strand, en op terrasjes kunnen rond hangen. Lekker een boekje leesje en gewoon verder niets doen.
De honden gaan voor het eerst in mijn leven een weekje in pension. En ik hoop maar dat, dat goed gaat.
Maar nu dus aftellen en maar kijken naar de weersvoorspellingen daar.....
Nu maar hopen dat het die week nog lekker warm is en dat we lekker de hele week een beetje op het strand, en op terrasjes kunnen rond hangen. Lekker een boekje leesje en gewoon verder niets doen.
De honden gaan voor het eerst in mijn leven een weekje in pension. En ik hoop maar dat, dat goed gaat.
Maar nu dus aftellen en maar kijken naar de weersvoorspellingen daar.....
zondag, juni 17, 2007
Zwitserland 2007
Zwitserland 2007
Vrijdag 1 juni 2007 was het weer zover, de voor mij, Brian en Opa 5de reis naar Zwitserland en voor Ko de tweede maal. Kevin is deze keer thuis gebleven, ook dat is voor hem de eerste keer. 14 dagen het hele huis voor jezelf (met alleen de Shendor en Sammy om voor te zorgen) en je moeders nieuwe auto geheel tot je eigen beschikking. Omdat Kevin thuis bleef heeft Brian Alex meegenomen als gezelschap. Voor Alex is het zo ongeveer de eerste keer naar het buitenland op vakantie. Dus die doet waarschijnlijk ook een hoop nieuwe indrukken op.
Vanmorgen om 6.38 zijn we vertrokken, om na ongeveer 10 meter weer te stoppen omdat ik maar 1 lijn had meegenomen voor Tycha. Dus snel terug naar huis gerend om een andere te halen. Hierna konden we eindelijk echt vertrekken. Eerst voor deze dag weer naar Freiburg waar we voor de nacht een hotel gereserveerd hadden, zodat we op zaterdag nog maar een goede 300 km te gaan hebben en dan lekker rustig aan kunnen doen.
Alex en Brian gingen bij Opa in de auto, en wij hadden Tycha bij ons. Ook voor Tycha wordt het een nieuwe ervaring. Tycha is 1 x eerder meegeweest maar toen was ze nog maar 4 maanden oud. Daarna is ze altijd bij Herman wezen logeren als wij met vakantie gingen. Dat was deze reis eigenlijk ook weer de bedoeling. Maar tijdens ons reisje Frankrijk is gebleken dat Tycha en Taco het absoluut niet kunnen vinden samen. Dus de plannen maar omgegooid en blijft Shendor deze keer thuis en mag Tycha deze keer mee. Deze late verandering kan morgen nog een probleem opleveren.
Tycha was niet geënt voor hondsdolheid, en haar laatste enting was voor Zwitserland al verlopen (Zwitserland doet niet mee in de europese unie, en een enting die voor heel europa 3 jaar geldig is, is in Zwitserland maar 1 jaar geldig) dus moest ze nog geënt worden alleen is dit niet meer een maand van te voren maar, maar een week. We zijn nog nooit gecontroleerd aan de grens, maar je weet het maar nooit. Ik hoop in ieder geval dat als het wel gebeurd er geen problemen zijn. Haar vorige enting was van begin mei, en deze enting is van eind mei, hopelijk gaan ze hier dan mee akkoord.
De reis vandaag verliep eigenlijk zonder veel problemen, 2 kleine files en verder reed het gewoon goed door. Het was wel druk op de weg vooral veel vrachtverkeer.
Al jaren kijk ik altijd of ik wild zie langs de kant van weg en nog nooit heb ik wel eens wat gezien, tot vandaag een stuk of zeven reeën allemaal op verschillende plekken langs de route. Eindelijk…
Om ongeveer half 4 waren we bij het hotel. Ko en ik zijn gelijk met Tycha gaan lopen zodat zij even lekker uit kon rennen. Brian en Alex zijn gaan douchen en naar de supermarkt geweest om een tandenborstel te kopen en brokjes voor Tycha.
Ko ligt nu uitgeteld op bed, slaapt niet zegt hij, maar snurkt wel!!! Tycha kan haar rust nog niet echt vinden, maar ligt nu eindelijk wel. En ik ben aan dit verslag bezig … Tot zo ver… straks misschien nog meer anders morgen weer.
Zojuist zijn we wezen eten in het restaurant van het hotel. Ko en ik hadden tagliatelle met zalm en garnalen, Alex en Brian een schnitzel, en Opa een forel. Het was allemaal weer erg lekker. Na afloop namen Opa, Ko en ik een koffie, en Brian en Alex een Irish koffie, die volgens de jongens erg sterk was… Het duurde in ieder geval een tijd voordat Brian hem op had.
Hierna ben ik weer met Tycha wezen lopen. Deze keer langs een beekje waarin volop forellen zwommen. En nu dus weer terug op de hotel kamer en weer even het verslag bij werken.
Brian en Alex zijn op zoek naar een kroeg, als ze deze niet kunnen vinden zouden ze in de bar van het hotel gaan zitten en ons dat even laten weten. Gezien het feit dat ze nog steeds weg zijn zullen ze er wel een gevonden hebben.
Zaterdag 2 juni 2007
Gisteren avond zijn we toch nog even met de jongens wat in de bar van het hotel wezen drinken. Brian en Alex aan het bier, Ko aan de cola – cognac, en ik aan de Baileys.
Vanmorgen om 7.00 uur opgestaan en eerst met Tycha wezen lopen. Hierna hebben we ontbeten in het hotel en om 9.09 uur zaten we in de auto onderweg naar Zwitserland. De grens hebben we wederom zonder problemen gepasseerd. Bij Lac Gruyere hebben we een beker chocolade melk gedronken. En hierna door naar Nendaz. Het weer is net echt lekker, erg grauw en af en toe regen. En maar een graad of 11. Dit hebben we zo nog niet eerder meegemaakt. Maar goed we zijn nog niet in het Rhonedal. Vlak voor het meer van Geneve trok de lucht een beetje open en kregen we inderdaad even zon. En toen we de hoek om gingen het Rhonedal in was er inderdaad al meer blauwe lucht. Nog heel even zijn we gestopt op een parkeerterrein om aan Brian en Alex hun rookbehoefte te voorzien. En daar scheen lekker de zon en was het inderdaad al weer aangenaam. Hierna door gereden naar het huisje. Daar aangekomen ging het mis. Tycha liep heel enthousiast naar de eigenaresse toe, die haar daarop aanhaalde waarop Tycha toch weer beet. Dit vond ik dus echt heel vervelend, en baal hier nog steeds stevig van. Vooral omdat we nog maar aan het begin van de vakantie zijn. Even later zat ik met haar aan een lange lijn in de tuin en bij de eerste beste voorbijganger vloog ze ook daar weer op af. Waardoor de lijn door mijn handen schuurde zodat er nu een vinger open ligt en de andere vingers behoorlijk verbrand zijn. Ik denk maar dat als we tussen de mensen komen deze vakantie ik Tycha een snuitje om doe. Hierdoor zullen mensen minder snel geneigd zijn haar aan te halen, en ze kan dan ook niet bijten.
’S Middags boodschappen gedaan in Nendaz, en daarna thee gedronken in de tuin. Er staat wel een fris windje maar de zon schijnt.
Na het eten, macaroni, zijn Ko en ik met Tycha gaan lopen. Ik ga haar deze vakantie waarschijnlijk ook niet loslaten, Tycha heeft te veel drang tot jagen en dat kan hier dus echt niet, te gevaarlijk. Ik heb haar heel even losgelaten op het weiland en daar heeft ze als een hert door het hoge gras lopen rennen. En heel even met de bal gegooid.
Brian en Alex zijn vanmiddag de buurt wezen verkennen. Of eigenlijk heeft Brian, Alex de buurt laten zien. En nu zijn de naar de pub om te poolen en een biertje te drinken. En wij hebben nog een spelletje mah-yong gedaan. Morgen houden we een beetje een rustdag. Misschien dat we even naar Siviez gaan omdat er toch wel erg veel sneeuw ligt en ook nog redelijk laag. De Dent de Nendaz is in ieder geval wit en dat heb ik hier nog niet eerder meegemaakt. Volgens de eigenaresse lag er zelfs sneeuw tot lager dan het huisje afgelopen week. De natuur is ook hier behoorlijk van slag.
Zondag 3 juni 2007
Vanmorgen om 7.00 uur eerst met Tycha wezen lopen, het zogenaamde rondje Antenne. Daarna hebben nadat de jongens ook op waren rustig ontbeten. Vorig jaar hadden we voor de vakantie al een badminton set gekocht, deze waren we vorig jaar vergeten, maar dit jaar dus niet. Dus vanmorgen de doos maar eens uitgepakt, en het bleek dat er ook een net en stokken bijzat. Dus nu een echt badminton veld. Brian en Alex hebben nog even een potje gespeeld en zijn daarna naar Tracouet gaan lopen. 1000 m stijgen. Maar ze hebben het gered… en daar boven lag nog voldoende sneeuw. Na een slee gepakt te hebben, zijn ze daar een paar keer naar beneden gesleeed. Om een uur of 5 waren ze weer terug bij het huisje. Volgens hun hadden ze een leuke dag gehad.
Zelf hebben we het vandaag erg rustig gehouden. Ko is ’s middags even met Tycha gaan lopen en ik heb even op bed liggen slapen. Voel me toch wel erg moe, en kan daar beter nu aan toegeven en dan misschien de rest van de vakantie een beetje fitter zijn.
Vanavond hebben we rundergoulash gegeten met aardappels en sla. En dat smaakte erg goed.
Het weer is al weer beter dan gisteren, in de zon was het zelfs warm.
Ik merk zelf dat ik nog steeds van slag ben, van wat Tycha gisteren deed. En ik ben ook het vertrouwen in Tycha behoorlijk kwijt, ik hoop niet dat dat teveel een stempel gaat drukken op de rest van de vakantie.
Maandag 4 juni 2007
Vanmorgen om half 8 opgestaan en samen met Ko Tycha uitgelaten. Hierna even in de tuin gezeten en later ontbeten. Vanmorgen vroeg was het helemaal blauw zonder wolken, dus het zag er veel belovend uit, maar al snel ontstonden er toch weer wolken. Waarschijnlijk komt dit door de sneeuw die op de bergen ligt. Het frisse windje komt ook daardoor. Om een uur of 11 zijn Ko, Brian, Alex en ik naar Siviez gegaan om te gaan lopen. Daar heb ik eerst Tycha nog los kunnen laten en heeft ze even heerlijk kunnen rennen. Aangezien er op een gegeven moment mensen zaten heb ik haar weer aan de lijn gedaan en dat was maar goed ook. Tycha reageerde omdat ze duidelijk iets zag of rook, en dat zag ze ook want niet veel later riep Brian “kijk een hert” jammer genoeg hadden we net de telelens verwisseld voor de gewone kitlens zodat we hem niet op de foto konden krijgen.
Rond om Siviez ligt een heel mooi wandelgebied, waarin je echt alle kanten uit kunt, dus we gaan van de week vast nog wel een paar keer terug. Het plan was naar Lac Cleuson te lopen, een stuwdam, maar helaas doordat er nog te veel sneeuw lag boven durfde we het niet aan, vooral omdat Brian en Alex op gewone gympen lopen. Dus zijn we via een ander pad weer terug gaan lopen.
S middags hebben Alex, Ko en ik nog een potje Yatzee gespeeld. En s avonds hebben we ouderwets kaasfondue gegeten. Op dit moment wordt het Mah-jong al weer klaar gezet.
Dinsdag 5 juni 2007
Vandaag zijn we naar Gletsch en de Rhonegletcher geweest. Eerst wilde we met 1 auto maar 5 volwassenen en 1 hond in een Volvo v40 proppen werd toch wat krap, dus toch maar met 2 auto’s. Dat was voor iedereen ruimer en relaxter. De weg naar Gletch is vanaf Visp een mooie weg om te rijden. Het dal wordt daar veel smaller, de hoge berger, de alpenweiden, de kronkelende Rhone en de echte Walliser huizen maken het een hele mooie omgeving.
Bij Gletch hebben we wat gedronken op een terras, en daarna zijn Ko, Brian, Alex en ik door gereden naar de Rhone gletcher. Ko, Brian en Alex zijn daar de ijsgrot in geweest en ik heb met Tycha even in de sneeuw gespeeld en bij de auto gewacht. Tycha vond de sneeuw helemaal geweldig en is daar in aan het graven, rollen, schuiven en springen geweest. Er lag op sommige plekken ook nog erg veel sneeuw en soms wel tot 2 meter hoog. De temperatuur was daar ook erg goed zo rond de 25 graden. Volgens Brian was de ijsgrot uitgebreider dan in 2003 maar de gletcher was wel duidelijk minder dik. We hebben nog even in het winkeltje gekeken of we een kadootje voor opa konden vinden, maar zijn daar niet in geslaagd. Alex heeft nog wel een kadootje voor zijn moeder gekocht.
Vrijdag 8 juni 2007
Vandaag heeft Opa, Ko en mij naar Siviez gebracht om te gaan wandelen. Brian en Alex zouden vanmiddag naar het zwembad in Nendaz gaan.
Wij zijn de Bisse de Saxon wezen lopen. Eerst bij Siviez omhoog naar de hoogte waarop de Bisse ligt, ongeveer op 1800 m, en daarna via de Bisse terug naar Nendaz. We hebben deze Bisse vorig jaar ook gelopen, alleen toen aan de andere kant van de Berg. Dit stuk was ook voor mij nieuw. Deze kant van de Bisse is ook erg mooi om te lopen. Met veel bruggetjes, overhangende rotsen en mooie uitzichten. We hebben ook mooie foto’s gemaakt daarvan vandaag. Op de weg terug naar Nendaz bedachten we een kortere weg te nemen en via de piste te gaan. Dit was niet echt een goed idee, alhoewel Tycha daar vast anders over denkt want zij heeft daar lekker los kunnen lopen en lekker berg op en af kunnen rennen. Voor ons was dat iets anders. De piste was toch wel stijl naar beneden en dat loopt niet echt lekker. De zon hielp ook lekker mee, en scheen hard, en maakte dat het ook nog erg warm was. Maar we hebben het gered. Beneden in Nendaz hebben we lekker ijs gegeten op een terras. Ik had een ijscoupe met Baileys en dat smaakte best.
Na het eten hebben we natuurlijk nog een spelletje Mah-Jong gespeeld.
Morgen gaat Opa naar Bouveret en de jongens naar het Aqua parc wat daar vlak naast ligt, zodat wij het rijk alleen hebben.
Zondag 10 juni 2007
Gisteren zijn Brian en Alex naar het Aqua parc geweest, Opa is naar Bouveret, het Swiss Vapeur parc geweest, en Ko en ik zijn naar Sion geweest. We hebben daar wat gewinkeld en op een terras een lunch gegeten.
Vandaag hebben we rust dag gehouden en zijn we bij het huisje gebleven. Ik geloof dat we allemaal wel even hebben liggen slapen. Brian en Alex zijn nog even naar Nendaz station geweest om te internetten. Daar hebben ze Kevin gesproken, die vertelde dat hij gisteren avond in Noordwijk door ongeveer 30 man in elkaar geslagen was. Ik heb hem nog even gebeld, en gelukkig valt het mee. Een dikke lip, een bilspier die zeer doet en een pijnlijke borstkas. Jammer dat leuk stappen tegenwoordig schijnt te bestaan uit op zoek gaan naar narigheid.
Ko en ik hebben nog even een ijscoupe gegeten in Nendaz. Verder hebben we een beetje in de tuin gezeten.
Vanavond betrok het weer, en sinds een uur of 7 regent het hier weer. De temperatuur is verder wel goed. Ik vermoed toch weer ruim 25 graden. Gisteren zagen we zelfs 31 graden op de thermometer staan.
Morgen vertrekt Opa naar Interlaken, en gaan wij waarschijnlijk richting Martigny.
Maandag 11 juni 2007
Vanmorgen is opa vertrokken naar Interlaken. Vrijdag komt hij weer terug om zaterdag weer met ons naar huis te rijden.
Wij zijn richting Martigny vertrokken voor een bezoek aan Les Marecottes, de Alpen dierentuin en naar de Gorges te gaan. De weg naar Les Marecottes was weer een echte bergweg. Smal, stijl met diepe afgronden. De dierentuin stelde niet zoveel voor en Tycha mocht daar niet naar binnen dus hebben Ko en ik eerst een rondje gelopen en daarna Alex en Brian. Wederom waren er diverse schoolklassen en dit keer de lagere klassen. Dus liepen er heel veel kleuters. De dierentuin was klein opgezet en alles zat achter gaas zodat ik er ook geen mooie foto’s kon maken. Wat wel schattig was waren twee jonge bruine beren die met elkaar aan het stoeien waren in een boom.
Na de dierentuin zijn we doorgereden naar de gorges du Tretien, welke jammer genoeg gesloten was. Alhoewel toen we er weg reden er duidelijk weer slecht weer op komst was. Wat ook bleek toen we terug in Nendaz waren. Het regende weer behoorlijk.
Op de terug weg zijn we nog even naar het station in Sion gereden omdat het ons wel erg leuk lijkt om een treinreis richting de franse grens te maken. Eerst wilde we door naar Chamonix maar dat kost 70 frank voor een kaartje en dan hadden we eerst naar Interlaken gemoeten omdat opa Brian’s paspoort nog heeft. Nu gaan we woensdag van Sion naar de franse grens. Een treinreis van ongeveer anderhalf uur.
Vrijdag gaan we weer naar Sion. En op donderdag huren Brian en Alex waarschijnlijk nog een fiets en gaan wij wandelen.
Vanavond hebben we nog 3 potjes Mah-jong gedaan.
Dinsdag 12 juni 2007
Vandaag zijn we naar Sion en Conthey geweest. In Conthey in een winkelcentrum gekeken. Eerst in een dierenwinkel geweest, waar ze ongelovelijk veel soorten honden koekjes enzo hadden. Ik heb voor Tycha een zak met kippenstrotjes meegenomen en een zak hondenkoeken extra hard. Verder nog een setje speurvoorwerpjes. Daarna zijn we nog in een sexshop geweest en daar even alles bekeken. Toen gingen Brian, Alex en Ko naar de …. En ben ik een kledingzaak ingegaan. Hier hadden ze erg veel leuke kleding en ook nog veel dingen in de uitverkoop. Na een tijdje kwam ook de rest deze zaak in en heb ik 5 T shirts, 1 broek en een string voor Cherise gekocht voor 65 euro. Hierna Sion nog ingeweest. Waar Brian Alex heeft laten zien waar Shendor naar beneden gesprongen was. Op een terras nog een crêpe gegeten. Ko, Alex en ik hadden er een met chocolade en banaan, en dat was erg lekker. Later gewoon bij de Mac donalds gegeten en weer terug naar het huisje gegaan.
Woensdag 13 juni 2007
Vanmorgen eerst naar het station van Sion gereden en daar treinkaartjes gekocht voor de trein naar Finhaut met de mont Blanc express. Eigenlijk wilde we tot Chamonix maar omdat Opa Brian zijn paspoort nog had ging dat niet door. Eerst met de trein naar Martigny gereden en daar hadden we een uur voordat we over moesten stappen naar de Mont Blanc express. Dus zijn we eerst maar in Martigny rond gaan lopen. Daar heb ik toch maar pilletjes gekocht voor mijn zonne-allergie. Zalfjes en zo helpen tot nu toe niets en ik heb er toch wel erg last van. Alles wat teveel zon heeft gehad zit nu onder een rode pukkeltjes en blaasjes. De pilletjes lijken wel wat te helpen.
Toen zijn we terug naar het station gegaan en op de trein naar Finhaut gestapt. Op zich was het een mooie rit, wat jammer was is dat er veel door tunnels gereden wordt en er veel bomen staan waardoor het uitzicht wat minder is. In Finhaut was dus echt helemaal niets te beleven. Dus hebben we de eerste trein weer terug gepakt en zijn we later Sion nog even in geweest waar we op een terras nog lekker ijs gegeten hebben.
Donderdag 14 juni 2007
Vandaag hebben Brian en Alex een fiets gehuurd en hebben op de fiets de omgeving verkend.
Ko en ik zijn naar Siviez gereden en zijn vandaar naar de Japanse tuin gelopen. De japanse tuin was ik al eerder geweest maar Ko nog niet. Ondanks dat het voor het grootste gedeelte bewolkt was tijdens de wandeling ben ik toch weer verbrand. Toen we terug bij het huisje kwamen was Opa er ook al weer. Volgens het weer bericht wordt het morgen slecht weer en hij had geen zin om in de regen terug te rijden.
Tijdens onze wandeling hebben we eindelijk een Alpenmarmot gezien of zelfs twee. Heeft voor mij dus 5 jaar geduurd. De jongens hadden er wel vaker een gezien maar ik keek dus steeds de verkeerde kant op.
Tycha heeft verschillende keren rustig los kunnen lopen en zich zeer goed vermaakt. Toen we terug liepen waren ze met een helicopter bezig om een kabelbaan in orde te brengen, wat ook wel een keer leuk was om te zien. Bij Siviez haalde de helicopter de spullen op om ze direct in de hoger gelegen kabel baan te hangen.
Vrijdag 15 juni 2007
Vandaag was het dus een regenachtige dag, bijna de hele dag heeft het behoorlijk geregend. En naar wat ik begrepen heb was het in heel Zwitserland slecht. Gisteren avond belde Kevin dat het in Nederland de hele middag heel erg geregend had en er heel veel water stond overal.
Vanavond tijdens de wandeling bleek ook dat de Rhone nu echt heel erg hoog staat. En op sommige plekken zelfs buiten zijn oever treedt. We hadden afgesproken vandaag ook Brian zijn verjaardag te vieren. Eigenlijk is hij de 18de jarig maar het leek ons wel een leuke afsluiting van de vakantie. Dus zijn we vanavond in een restaurant in Nendaz wezen eten. Jammer dat we er pas na 5 jaar achter komen dat er zo’n goed restaurant in Nendaz zit. Het eten was echt heel erg goed en lekker. Als voorgerecht had ik een gemende salade en toen deze opgediend werd had ik eigenlijk spijt, maar na een hapje geproefd te hebben was die spijt gelijk verdwenen. De dressing was zo lekker dat zelfs de rode kool, waar ik normaal niet van hou, erg lekker was.
Morgen gaan we dus weer naar huis. En zeer waarschijnlijk is dit de laatste keer Nendaz geweest. Als het lukt willen we zo wie zo volgend jaar naar Amerika. En later misschien nog wel eens naar Zwitserland maar niet meer naar Nendaz.
Vrijdag 1 juni 2007 was het weer zover, de voor mij, Brian en Opa 5de reis naar Zwitserland en voor Ko de tweede maal. Kevin is deze keer thuis gebleven, ook dat is voor hem de eerste keer. 14 dagen het hele huis voor jezelf (met alleen de Shendor en Sammy om voor te zorgen) en je moeders nieuwe auto geheel tot je eigen beschikking. Omdat Kevin thuis bleef heeft Brian Alex meegenomen als gezelschap. Voor Alex is het zo ongeveer de eerste keer naar het buitenland op vakantie. Dus die doet waarschijnlijk ook een hoop nieuwe indrukken op.
Vanmorgen om 6.38 zijn we vertrokken, om na ongeveer 10 meter weer te stoppen omdat ik maar 1 lijn had meegenomen voor Tycha. Dus snel terug naar huis gerend om een andere te halen. Hierna konden we eindelijk echt vertrekken. Eerst voor deze dag weer naar Freiburg waar we voor de nacht een hotel gereserveerd hadden, zodat we op zaterdag nog maar een goede 300 km te gaan hebben en dan lekker rustig aan kunnen doen.
Alex en Brian gingen bij Opa in de auto, en wij hadden Tycha bij ons. Ook voor Tycha wordt het een nieuwe ervaring. Tycha is 1 x eerder meegeweest maar toen was ze nog maar 4 maanden oud. Daarna is ze altijd bij Herman wezen logeren als wij met vakantie gingen. Dat was deze reis eigenlijk ook weer de bedoeling. Maar tijdens ons reisje Frankrijk is gebleken dat Tycha en Taco het absoluut niet kunnen vinden samen. Dus de plannen maar omgegooid en blijft Shendor deze keer thuis en mag Tycha deze keer mee. Deze late verandering kan morgen nog een probleem opleveren.
Tycha was niet geënt voor hondsdolheid, en haar laatste enting was voor Zwitserland al verlopen (Zwitserland doet niet mee in de europese unie, en een enting die voor heel europa 3 jaar geldig is, is in Zwitserland maar 1 jaar geldig) dus moest ze nog geënt worden alleen is dit niet meer een maand van te voren maar, maar een week. We zijn nog nooit gecontroleerd aan de grens, maar je weet het maar nooit. Ik hoop in ieder geval dat als het wel gebeurd er geen problemen zijn. Haar vorige enting was van begin mei, en deze enting is van eind mei, hopelijk gaan ze hier dan mee akkoord.
De reis vandaag verliep eigenlijk zonder veel problemen, 2 kleine files en verder reed het gewoon goed door. Het was wel druk op de weg vooral veel vrachtverkeer.
Al jaren kijk ik altijd of ik wild zie langs de kant van weg en nog nooit heb ik wel eens wat gezien, tot vandaag een stuk of zeven reeën allemaal op verschillende plekken langs de route. Eindelijk…
Om ongeveer half 4 waren we bij het hotel. Ko en ik zijn gelijk met Tycha gaan lopen zodat zij even lekker uit kon rennen. Brian en Alex zijn gaan douchen en naar de supermarkt geweest om een tandenborstel te kopen en brokjes voor Tycha.
Ko ligt nu uitgeteld op bed, slaapt niet zegt hij, maar snurkt wel!!! Tycha kan haar rust nog niet echt vinden, maar ligt nu eindelijk wel. En ik ben aan dit verslag bezig … Tot zo ver… straks misschien nog meer anders morgen weer.
Zojuist zijn we wezen eten in het restaurant van het hotel. Ko en ik hadden tagliatelle met zalm en garnalen, Alex en Brian een schnitzel, en Opa een forel. Het was allemaal weer erg lekker. Na afloop namen Opa, Ko en ik een koffie, en Brian en Alex een Irish koffie, die volgens de jongens erg sterk was… Het duurde in ieder geval een tijd voordat Brian hem op had.
Hierna ben ik weer met Tycha wezen lopen. Deze keer langs een beekje waarin volop forellen zwommen. En nu dus weer terug op de hotel kamer en weer even het verslag bij werken.
Brian en Alex zijn op zoek naar een kroeg, als ze deze niet kunnen vinden zouden ze in de bar van het hotel gaan zitten en ons dat even laten weten. Gezien het feit dat ze nog steeds weg zijn zullen ze er wel een gevonden hebben.
Zaterdag 2 juni 2007
Gisteren avond zijn we toch nog even met de jongens wat in de bar van het hotel wezen drinken. Brian en Alex aan het bier, Ko aan de cola – cognac, en ik aan de Baileys.
Vanmorgen om 7.00 uur opgestaan en eerst met Tycha wezen lopen. Hierna hebben we ontbeten in het hotel en om 9.09 uur zaten we in de auto onderweg naar Zwitserland. De grens hebben we wederom zonder problemen gepasseerd. Bij Lac Gruyere hebben we een beker chocolade melk gedronken. En hierna door naar Nendaz. Het weer is net echt lekker, erg grauw en af en toe regen. En maar een graad of 11. Dit hebben we zo nog niet eerder meegemaakt. Maar goed we zijn nog niet in het Rhonedal. Vlak voor het meer van Geneve trok de lucht een beetje open en kregen we inderdaad even zon. En toen we de hoek om gingen het Rhonedal in was er inderdaad al meer blauwe lucht. Nog heel even zijn we gestopt op een parkeerterrein om aan Brian en Alex hun rookbehoefte te voorzien. En daar scheen lekker de zon en was het inderdaad al weer aangenaam. Hierna door gereden naar het huisje. Daar aangekomen ging het mis. Tycha liep heel enthousiast naar de eigenaresse toe, die haar daarop aanhaalde waarop Tycha toch weer beet. Dit vond ik dus echt heel vervelend, en baal hier nog steeds stevig van. Vooral omdat we nog maar aan het begin van de vakantie zijn. Even later zat ik met haar aan een lange lijn in de tuin en bij de eerste beste voorbijganger vloog ze ook daar weer op af. Waardoor de lijn door mijn handen schuurde zodat er nu een vinger open ligt en de andere vingers behoorlijk verbrand zijn. Ik denk maar dat als we tussen de mensen komen deze vakantie ik Tycha een snuitje om doe. Hierdoor zullen mensen minder snel geneigd zijn haar aan te halen, en ze kan dan ook niet bijten.
’S Middags boodschappen gedaan in Nendaz, en daarna thee gedronken in de tuin. Er staat wel een fris windje maar de zon schijnt.
Na het eten, macaroni, zijn Ko en ik met Tycha gaan lopen. Ik ga haar deze vakantie waarschijnlijk ook niet loslaten, Tycha heeft te veel drang tot jagen en dat kan hier dus echt niet, te gevaarlijk. Ik heb haar heel even losgelaten op het weiland en daar heeft ze als een hert door het hoge gras lopen rennen. En heel even met de bal gegooid.
Brian en Alex zijn vanmiddag de buurt wezen verkennen. Of eigenlijk heeft Brian, Alex de buurt laten zien. En nu zijn de naar de pub om te poolen en een biertje te drinken. En wij hebben nog een spelletje mah-yong gedaan. Morgen houden we een beetje een rustdag. Misschien dat we even naar Siviez gaan omdat er toch wel erg veel sneeuw ligt en ook nog redelijk laag. De Dent de Nendaz is in ieder geval wit en dat heb ik hier nog niet eerder meegemaakt. Volgens de eigenaresse lag er zelfs sneeuw tot lager dan het huisje afgelopen week. De natuur is ook hier behoorlijk van slag.
Zondag 3 juni 2007
Vanmorgen om 7.00 uur eerst met Tycha wezen lopen, het zogenaamde rondje Antenne. Daarna hebben nadat de jongens ook op waren rustig ontbeten. Vorig jaar hadden we voor de vakantie al een badminton set gekocht, deze waren we vorig jaar vergeten, maar dit jaar dus niet. Dus vanmorgen de doos maar eens uitgepakt, en het bleek dat er ook een net en stokken bijzat. Dus nu een echt badminton veld. Brian en Alex hebben nog even een potje gespeeld en zijn daarna naar Tracouet gaan lopen. 1000 m stijgen. Maar ze hebben het gered… en daar boven lag nog voldoende sneeuw. Na een slee gepakt te hebben, zijn ze daar een paar keer naar beneden gesleeed. Om een uur of 5 waren ze weer terug bij het huisje. Volgens hun hadden ze een leuke dag gehad.
Zelf hebben we het vandaag erg rustig gehouden. Ko is ’s middags even met Tycha gaan lopen en ik heb even op bed liggen slapen. Voel me toch wel erg moe, en kan daar beter nu aan toegeven en dan misschien de rest van de vakantie een beetje fitter zijn.
Vanavond hebben we rundergoulash gegeten met aardappels en sla. En dat smaakte erg goed.
Het weer is al weer beter dan gisteren, in de zon was het zelfs warm.
Ik merk zelf dat ik nog steeds van slag ben, van wat Tycha gisteren deed. En ik ben ook het vertrouwen in Tycha behoorlijk kwijt, ik hoop niet dat dat teveel een stempel gaat drukken op de rest van de vakantie.
Maandag 4 juni 2007
Vanmorgen om half 8 opgestaan en samen met Ko Tycha uitgelaten. Hierna even in de tuin gezeten en later ontbeten. Vanmorgen vroeg was het helemaal blauw zonder wolken, dus het zag er veel belovend uit, maar al snel ontstonden er toch weer wolken. Waarschijnlijk komt dit door de sneeuw die op de bergen ligt. Het frisse windje komt ook daardoor. Om een uur of 11 zijn Ko, Brian, Alex en ik naar Siviez gegaan om te gaan lopen. Daar heb ik eerst Tycha nog los kunnen laten en heeft ze even heerlijk kunnen rennen. Aangezien er op een gegeven moment mensen zaten heb ik haar weer aan de lijn gedaan en dat was maar goed ook. Tycha reageerde omdat ze duidelijk iets zag of rook, en dat zag ze ook want niet veel later riep Brian “kijk een hert” jammer genoeg hadden we net de telelens verwisseld voor de gewone kitlens zodat we hem niet op de foto konden krijgen.
Rond om Siviez ligt een heel mooi wandelgebied, waarin je echt alle kanten uit kunt, dus we gaan van de week vast nog wel een paar keer terug. Het plan was naar Lac Cleuson te lopen, een stuwdam, maar helaas doordat er nog te veel sneeuw lag boven durfde we het niet aan, vooral omdat Brian en Alex op gewone gympen lopen. Dus zijn we via een ander pad weer terug gaan lopen.
S middags hebben Alex, Ko en ik nog een potje Yatzee gespeeld. En s avonds hebben we ouderwets kaasfondue gegeten. Op dit moment wordt het Mah-jong al weer klaar gezet.
Dinsdag 5 juni 2007
Vandaag zijn we naar Gletsch en de Rhonegletcher geweest. Eerst wilde we met 1 auto maar 5 volwassenen en 1 hond in een Volvo v40 proppen werd toch wat krap, dus toch maar met 2 auto’s. Dat was voor iedereen ruimer en relaxter. De weg naar Gletch is vanaf Visp een mooie weg om te rijden. Het dal wordt daar veel smaller, de hoge berger, de alpenweiden, de kronkelende Rhone en de echte Walliser huizen maken het een hele mooie omgeving.
Bij Gletch hebben we wat gedronken op een terras, en daarna zijn Ko, Brian, Alex en ik door gereden naar de Rhone gletcher. Ko, Brian en Alex zijn daar de ijsgrot in geweest en ik heb met Tycha even in de sneeuw gespeeld en bij de auto gewacht. Tycha vond de sneeuw helemaal geweldig en is daar in aan het graven, rollen, schuiven en springen geweest. Er lag op sommige plekken ook nog erg veel sneeuw en soms wel tot 2 meter hoog. De temperatuur was daar ook erg goed zo rond de 25 graden. Volgens Brian was de ijsgrot uitgebreider dan in 2003 maar de gletcher was wel duidelijk minder dik. We hebben nog even in het winkeltje gekeken of we een kadootje voor opa konden vinden, maar zijn daar niet in geslaagd. Alex heeft nog wel een kadootje voor zijn moeder gekocht.
Op de terugweg hebben we nog even wat te eten bij een bakker gehaald, want we hadden allemaal wel trek.
Terug bij het huisje zagen we al donkere wolken boven de Dent de Nendaz hangen. En inmiddels onweert het en heeft het ook al geregend aan de overkant bij Veyzonaz hier is het tot nu toe nog droog. Maar het rommelt wel.
Zo meteen zal er hoogst waarschijnlijk weer een spelletje mah-jong gespeeld worden.
Onderweg kwamen we weer langs Siere waar in 2003 zo’n grote bosbrand gewoed heeft. Het hele stuk is nog steeds erg kaal. En het blijft indrukwekkend, vooral omdat we het zelf hebben gezien toen het in brand stond.
Woensdag 6 juni 2007
Vanmorgen om half 8 opgestaan. Ko is Tycha uit gaan laten en ik heb even wat kleren gewassen. Dat scheelt weer in de was thuis straks. Om een uur of 12 zijn wij, Brian, Alex, Ko en ik vertrokken naar de zoutmijnen van Bex. Brian wilde hier eigenlijk al jaren graag naar toe. En we waren er nog niet eerder geweest ondanks dat het best wel dichtbij is.
Om kwart over 1 waren we in Bex, en we konden al om half 2 met de rondleiding mee. Bex is de belangrijkste zoutmijn van Zwitserland en is nog steeds in gebruik. Het gedeelte van de rondleiding is het oude gedeelte. Nu was ik altijd in de veronderstelling dat het zout uit de berg gehakt werd maar dit is niet het geval. Ze pompen water in de mijn, dit water vermengd zich met het zout in de mijn, en dat water wordt er dan weer uit gepompt en verdampt. Op deze manier blijft het zout dan over. Per dag wordt er 6 ton zout gewonnen.
Terug bij het huisje zagen we al donkere wolken boven de Dent de Nendaz hangen. En inmiddels onweert het en heeft het ook al geregend aan de overkant bij Veyzonaz hier is het tot nu toe nog droog. Maar het rommelt wel.
Zo meteen zal er hoogst waarschijnlijk weer een spelletje mah-jong gespeeld worden.
Onderweg kwamen we weer langs Siere waar in 2003 zo’n grote bosbrand gewoed heeft. Het hele stuk is nog steeds erg kaal. En het blijft indrukwekkend, vooral omdat we het zelf hebben gezien toen het in brand stond.
Woensdag 6 juni 2007
Vanmorgen om half 8 opgestaan. Ko is Tycha uit gaan laten en ik heb even wat kleren gewassen. Dat scheelt weer in de was thuis straks. Om een uur of 12 zijn wij, Brian, Alex, Ko en ik vertrokken naar de zoutmijnen van Bex. Brian wilde hier eigenlijk al jaren graag naar toe. En we waren er nog niet eerder geweest ondanks dat het best wel dichtbij is.
Om kwart over 1 waren we in Bex, en we konden al om half 2 met de rondleiding mee. Bex is de belangrijkste zoutmijn van Zwitserland en is nog steeds in gebruik. Het gedeelte van de rondleiding is het oude gedeelte. Nu was ik altijd in de veronderstelling dat het zout uit de berg gehakt werd maar dit is niet het geval. Ze pompen water in de mijn, dit water vermengd zich met het zout in de mijn, en dat water wordt er dan weer uit gepompt en verdampt. Op deze manier blijft het zout dan over. Per dag wordt er 6 ton zout gewonnen.
Op zich was het best wel interessant om een keer te zien. Jammer was dat er tegelijker tijd een school klas de rondleiding deed. Alhoewel dit voor de jongens wel weer leuk was. Die hebben zich best vermaakt met de meisjes van deze schoolklas. Na de rondleiding hebben we daar een fles wijn gekocht voor Opa, want die is morgen jarig. ’S Avonds hebben Ko en ik nog een rondje antenne gelopen met Tycha en heeft ze nog even los mogen rondrennen in het hoge gras op het weiland.
Morgen gaan we naar Lausanne, opa’s verjaardag vieren. Tycha blijft dan thuis, want voor haar is er daar toch niets aan en dan moet ik alleen maar teveel opletten.
Donderdag 7 juni 2007
Vandaag zijn we dus na enig oponthoud naar Lausanne gegaan. Daar aangekomen eerst gekeken of er een boottocht mogelijk was. En dat kon inderdaad. Brian en Alex besloten om niet mee te gaan maar Lausanne onveilig te gaan maken. Zo zijn Ko, Opa en ik met een van de boten die op het meer van Geneve varen een rond tocht gaan maken van ongeveer 3 uur. Het eerste gedeelte van de tocht hadden we schitterend weer het was zelfs warm achterop de boot. Dus lekker van het zonnetje genoten en van het uitzicht. Ongeveer halverwege de toch kwam er een hele schoolklas aan boord (het is dus echt schoolreisjes tijd) en werden wij naar de 1ste klas verwezen. Niet dat dat een groot verschil was, we zaten alleen een verdieping hoger. Bij de volgende aanleg plaats, Bouveret werd het weer al iets minder en bij Villeneuve begon het zelfs te regenen en zagen we onweer boven de bergen. Het was toen ook al behoorlijk druk op de boot. Veel (of eigenlijk de meeste) mensen gebruiken deze boot verbindingen zoals wij de bus gebruiken. En het was tegen einde werktijd dus gingen er veel met deze boot weer terug naar huis. Het laatste gedeelte van de toch hebben we dan ook binnen gezeten. Bij aankomst in Ouchy kwamen Alex en Brian ook al weer aanlopen. Hierna hebben we wat gedronken in het panorama restaurant en daarna zijn we terug gereden naar Haute Nendaz. Hier hebben we Tycha even uitgelaten en zijn daarna naar de Pizzaria gereden. Hier hebben we allemaal een lekkere Pizza gegeten met als toetje een cafe glacé. Alleen Brian had weer een Irish coffee genomen.
De jongens zijn daar gebleven om in de pub nog wat te drinken en wij zijn terug gegaan naar het huisje om nog een spelletje te spelen.
Morgen gaan we naar Lausanne, opa’s verjaardag vieren. Tycha blijft dan thuis, want voor haar is er daar toch niets aan en dan moet ik alleen maar teveel opletten.
Donderdag 7 juni 2007
Vandaag zijn we dus na enig oponthoud naar Lausanne gegaan. Daar aangekomen eerst gekeken of er een boottocht mogelijk was. En dat kon inderdaad. Brian en Alex besloten om niet mee te gaan maar Lausanne onveilig te gaan maken. Zo zijn Ko, Opa en ik met een van de boten die op het meer van Geneve varen een rond tocht gaan maken van ongeveer 3 uur. Het eerste gedeelte van de tocht hadden we schitterend weer het was zelfs warm achterop de boot. Dus lekker van het zonnetje genoten en van het uitzicht. Ongeveer halverwege de toch kwam er een hele schoolklas aan boord (het is dus echt schoolreisjes tijd) en werden wij naar de 1ste klas verwezen. Niet dat dat een groot verschil was, we zaten alleen een verdieping hoger. Bij de volgende aanleg plaats, Bouveret werd het weer al iets minder en bij Villeneuve begon het zelfs te regenen en zagen we onweer boven de bergen. Het was toen ook al behoorlijk druk op de boot. Veel (of eigenlijk de meeste) mensen gebruiken deze boot verbindingen zoals wij de bus gebruiken. En het was tegen einde werktijd dus gingen er veel met deze boot weer terug naar huis. Het laatste gedeelte van de toch hebben we dan ook binnen gezeten. Bij aankomst in Ouchy kwamen Alex en Brian ook al weer aanlopen. Hierna hebben we wat gedronken in het panorama restaurant en daarna zijn we terug gereden naar Haute Nendaz. Hier hebben we Tycha even uitgelaten en zijn daarna naar de Pizzaria gereden. Hier hebben we allemaal een lekkere Pizza gegeten met als toetje een cafe glacé. Alleen Brian had weer een Irish coffee genomen.
De jongens zijn daar gebleven om in de pub nog wat te drinken en wij zijn terug gegaan naar het huisje om nog een spelletje te spelen.
Vrijdag 8 juni 2007
Vandaag heeft Opa, Ko en mij naar Siviez gebracht om te gaan wandelen. Brian en Alex zouden vanmiddag naar het zwembad in Nendaz gaan.
Wij zijn de Bisse de Saxon wezen lopen. Eerst bij Siviez omhoog naar de hoogte waarop de Bisse ligt, ongeveer op 1800 m, en daarna via de Bisse terug naar Nendaz. We hebben deze Bisse vorig jaar ook gelopen, alleen toen aan de andere kant van de Berg. Dit stuk was ook voor mij nieuw. Deze kant van de Bisse is ook erg mooi om te lopen. Met veel bruggetjes, overhangende rotsen en mooie uitzichten. We hebben ook mooie foto’s gemaakt daarvan vandaag. Op de weg terug naar Nendaz bedachten we een kortere weg te nemen en via de piste te gaan. Dit was niet echt een goed idee, alhoewel Tycha daar vast anders over denkt want zij heeft daar lekker los kunnen lopen en lekker berg op en af kunnen rennen. Voor ons was dat iets anders. De piste was toch wel stijl naar beneden en dat loopt niet echt lekker. De zon hielp ook lekker mee, en scheen hard, en maakte dat het ook nog erg warm was. Maar we hebben het gered. Beneden in Nendaz hebben we lekker ijs gegeten op een terras. Ik had een ijscoupe met Baileys en dat smaakte best.
Na het eten hebben we natuurlijk nog een spelletje Mah-Jong gespeeld.
Morgen gaat Opa naar Bouveret en de jongens naar het Aqua parc wat daar vlak naast ligt, zodat wij het rijk alleen hebben.
Zondag 10 juni 2007
Gisteren zijn Brian en Alex naar het Aqua parc geweest, Opa is naar Bouveret, het Swiss Vapeur parc geweest, en Ko en ik zijn naar Sion geweest. We hebben daar wat gewinkeld en op een terras een lunch gegeten.
Vandaag hebben we rust dag gehouden en zijn we bij het huisje gebleven. Ik geloof dat we allemaal wel even hebben liggen slapen. Brian en Alex zijn nog even naar Nendaz station geweest om te internetten. Daar hebben ze Kevin gesproken, die vertelde dat hij gisteren avond in Noordwijk door ongeveer 30 man in elkaar geslagen was. Ik heb hem nog even gebeld, en gelukkig valt het mee. Een dikke lip, een bilspier die zeer doet en een pijnlijke borstkas. Jammer dat leuk stappen tegenwoordig schijnt te bestaan uit op zoek gaan naar narigheid.
Ko en ik hebben nog even een ijscoupe gegeten in Nendaz. Verder hebben we een beetje in de tuin gezeten.
Vanavond betrok het weer, en sinds een uur of 7 regent het hier weer. De temperatuur is verder wel goed. Ik vermoed toch weer ruim 25 graden. Gisteren zagen we zelfs 31 graden op de thermometer staan.
Morgen vertrekt Opa naar Interlaken, en gaan wij waarschijnlijk richting Martigny.
Maandag 11 juni 2007
Vanmorgen is opa vertrokken naar Interlaken. Vrijdag komt hij weer terug om zaterdag weer met ons naar huis te rijden.
Wij zijn richting Martigny vertrokken voor een bezoek aan Les Marecottes, de Alpen dierentuin en naar de Gorges te gaan. De weg naar Les Marecottes was weer een echte bergweg. Smal, stijl met diepe afgronden. De dierentuin stelde niet zoveel voor en Tycha mocht daar niet naar binnen dus hebben Ko en ik eerst een rondje gelopen en daarna Alex en Brian. Wederom waren er diverse schoolklassen en dit keer de lagere klassen. Dus liepen er heel veel kleuters. De dierentuin was klein opgezet en alles zat achter gaas zodat ik er ook geen mooie foto’s kon maken. Wat wel schattig was waren twee jonge bruine beren die met elkaar aan het stoeien waren in een boom.
Na de dierentuin zijn we doorgereden naar de gorges du Tretien, welke jammer genoeg gesloten was. Alhoewel toen we er weg reden er duidelijk weer slecht weer op komst was. Wat ook bleek toen we terug in Nendaz waren. Het regende weer behoorlijk.
Op de terug weg zijn we nog even naar het station in Sion gereden omdat het ons wel erg leuk lijkt om een treinreis richting de franse grens te maken. Eerst wilde we door naar Chamonix maar dat kost 70 frank voor een kaartje en dan hadden we eerst naar Interlaken gemoeten omdat opa Brian’s paspoort nog heeft. Nu gaan we woensdag van Sion naar de franse grens. Een treinreis van ongeveer anderhalf uur.
Vrijdag gaan we weer naar Sion. En op donderdag huren Brian en Alex waarschijnlijk nog een fiets en gaan wij wandelen.
Vanavond hebben we nog 3 potjes Mah-jong gedaan.
Dinsdag 12 juni 2007
Vandaag zijn we naar Sion en Conthey geweest. In Conthey in een winkelcentrum gekeken. Eerst in een dierenwinkel geweest, waar ze ongelovelijk veel soorten honden koekjes enzo hadden. Ik heb voor Tycha een zak met kippenstrotjes meegenomen en een zak hondenkoeken extra hard. Verder nog een setje speurvoorwerpjes. Daarna zijn we nog in een sexshop geweest en daar even alles bekeken. Toen gingen Brian, Alex en Ko naar de …. En ben ik een kledingzaak ingegaan. Hier hadden ze erg veel leuke kleding en ook nog veel dingen in de uitverkoop. Na een tijdje kwam ook de rest deze zaak in en heb ik 5 T shirts, 1 broek en een string voor Cherise gekocht voor 65 euro. Hierna Sion nog ingeweest. Waar Brian Alex heeft laten zien waar Shendor naar beneden gesprongen was. Op een terras nog een crêpe gegeten. Ko, Alex en ik hadden er een met chocolade en banaan, en dat was erg lekker. Later gewoon bij de Mac donalds gegeten en weer terug naar het huisje gegaan.
Woensdag 13 juni 2007
Vanmorgen eerst naar het station van Sion gereden en daar treinkaartjes gekocht voor de trein naar Finhaut met de mont Blanc express. Eigenlijk wilde we tot Chamonix maar omdat Opa Brian zijn paspoort nog had ging dat niet door. Eerst met de trein naar Martigny gereden en daar hadden we een uur voordat we over moesten stappen naar de Mont Blanc express. Dus zijn we eerst maar in Martigny rond gaan lopen. Daar heb ik toch maar pilletjes gekocht voor mijn zonne-allergie. Zalfjes en zo helpen tot nu toe niets en ik heb er toch wel erg last van. Alles wat teveel zon heeft gehad zit nu onder een rode pukkeltjes en blaasjes. De pilletjes lijken wel wat te helpen.
Toen zijn we terug naar het station gegaan en op de trein naar Finhaut gestapt. Op zich was het een mooie rit, wat jammer was is dat er veel door tunnels gereden wordt en er veel bomen staan waardoor het uitzicht wat minder is. In Finhaut was dus echt helemaal niets te beleven. Dus hebben we de eerste trein weer terug gepakt en zijn we later Sion nog even in geweest waar we op een terras nog lekker ijs gegeten hebben.
Donderdag 14 juni 2007
Vandaag hebben Brian en Alex een fiets gehuurd en hebben op de fiets de omgeving verkend.
Ko en ik zijn naar Siviez gereden en zijn vandaar naar de Japanse tuin gelopen. De japanse tuin was ik al eerder geweest maar Ko nog niet. Ondanks dat het voor het grootste gedeelte bewolkt was tijdens de wandeling ben ik toch weer verbrand. Toen we terug bij het huisje kwamen was Opa er ook al weer. Volgens het weer bericht wordt het morgen slecht weer en hij had geen zin om in de regen terug te rijden.
Tijdens onze wandeling hebben we eindelijk een Alpenmarmot gezien of zelfs twee. Heeft voor mij dus 5 jaar geduurd. De jongens hadden er wel vaker een gezien maar ik keek dus steeds de verkeerde kant op.
Tycha heeft verschillende keren rustig los kunnen lopen en zich zeer goed vermaakt. Toen we terug liepen waren ze met een helicopter bezig om een kabelbaan in orde te brengen, wat ook wel een keer leuk was om te zien. Bij Siviez haalde de helicopter de spullen op om ze direct in de hoger gelegen kabel baan te hangen.
Vrijdag 15 juni 2007
Vandaag was het dus een regenachtige dag, bijna de hele dag heeft het behoorlijk geregend. En naar wat ik begrepen heb was het in heel Zwitserland slecht. Gisteren avond belde Kevin dat het in Nederland de hele middag heel erg geregend had en er heel veel water stond overal.
Vanavond tijdens de wandeling bleek ook dat de Rhone nu echt heel erg hoog staat. En op sommige plekken zelfs buiten zijn oever treedt. We hadden afgesproken vandaag ook Brian zijn verjaardag te vieren. Eigenlijk is hij de 18de jarig maar het leek ons wel een leuke afsluiting van de vakantie. Dus zijn we vanavond in een restaurant in Nendaz wezen eten. Jammer dat we er pas na 5 jaar achter komen dat er zo’n goed restaurant in Nendaz zit. Het eten was echt heel erg goed en lekker. Als voorgerecht had ik een gemende salade en toen deze opgediend werd had ik eigenlijk spijt, maar na een hapje geproefd te hebben was die spijt gelijk verdwenen. De dressing was zo lekker dat zelfs de rode kool, waar ik normaal niet van hou, erg lekker was.
Morgen gaan we dus weer naar huis. En zeer waarschijnlijk is dit de laatste keer Nendaz geweest. Als het lukt willen we zo wie zo volgend jaar naar Amerika. En later misschien nog wel eens naar Zwitserland maar niet meer naar Nendaz.
maandag, mei 21, 2007
de voorjaarskeuring
De voorjaarskeuring 19 mei 2007
Vandaag moest het dan gebeuren, de keuring voor het PH1 certificaat. Om 6.00 uur ging de wekker maar, heel begrijpelijk, was ik al voor de wekker wakker. Eerst de honden uitgelaten en eten gegeven, gaan douchen en even voor 7.00 uur zaten we in de auto op weg naar Rotterdam. Daar aangekomen eerst even koffie gedronken en Tycha uitgelaten, en een rugnummer gehaald. Nummer 7! voor sommige mensen een geluksnummer, zou dit voor mij ook zo zijn? Eigenlijk had ik liever een lager nummer gehad maar goed, niets meer aan te doen. Hierna een briefje gehaald waar de volgorde van het ochtendprogramma opstond.
Om 8.30 werd dan begonnen met de keuring. Alle gegevens werden gecontroleerd, de stamboom van Tycha werd gecontroleerd en haar chipnummer. Ook moest het gebit getoond worden, het leek wel een show :).
Als eerste begonnen we met het springen. Een onderdeel waarvan ik wist dat we punten zouden verliezen. Ik heb Tycha namelijk nooit het steunen op de vrije sprong af kunnen leren, ondanks alles wat we hiervoor gedaan hebben. En ook de kuil was ze niet vast op. Sommige dagen spingt ze gewoon en dan opeens wandelt ze er weer gewoon doorheen. Als eerste de klimschutting dit ging perfect, ze zal zelfs netjes aan de andere kant ipv staan. Op naar de vrije sprong en zoals verwacht steunt ze beide keren. Hierna de kuil, ik hou halt, wacht op het teken van de keurmeester, geef het commando, Tycha komt in beweging en zakt weer terug in de zit...mij aankijkend van "hoorde ik het nu goed of niet", dus een tweede commando en Tycha springt keurig netjes de kuil, gaat aan de overkant netjes zitten, en springt keurig terug. Pffff de kop is eraf.
Na het zwemmen kwam het kistrevieren. En het feestje van Tycha. Aan het begin van de ochtend had ik nog zo lekker staan opscheppen dat Tycha gelukkig niet naar konijnen keek (die liepen er namelijk volop) maar altijd door ging met haar werk. En dat was ook altijd zo geweest. Tot vandaag.... Ik zet haar op en wacht op het blaffen, en wacht en wacht en wacht maar er gebeurd niets.... Tot na wat voor mij wel een kwartier leek, ja hoor twee blaffen, dus gingen we oplopen en het werd weer stil... en nog een keer twee blaffen. Doorgelopen, totdat ik van de keurmeester het teken kreeg te blijven staan. Normaal heeft ze een hoge bewakings drift en staat ze fel blaffend te bewaken bij de kist. Vandaag dus niet. Ze stond met de kist in haar bek met een schuin oog naar de keurmeester te kijken en ging toen vrolijk door met slopen.
Zelfs toen ik aankwam lopen ging ze door met slopen, grrrrr. Nog maar 6 punten over voor deze oefening. Wat was er nu gebeurd? Tycha was onderweg naar de kist een konijn tegen gekomen en had hier heerlijk achter aan lopen jagen. Toen ze dus uiteindelijk bij de kist kwam heeft daar haar frustratie uit kunnen leven door de kist te gaan slopen.
Na de kist onderweg naar het onderdeel manrevieren. Fingers crossed… wat zou ze hier gaan doen? Tycha op gezet, en binnen no time hoorde we haar blaffen en aan het blaffen te horen was dit helemaal goed gegaan, wat ook bleek achteraf. De volle punten.
Terug naar het keuringsterrein waar al op ons gewacht werd voor het aangelijnd volgen, het los volgen en het fiets volgen. Ook dit ging goed en alle punten binnen.
Hierna schot en werp. Ook dit was gewoon goed.
Het terugroepen. Hier tekende ze in de achtervolging, ze kwam nog wel voorbij de pion en kwam op het roepen keurig terug wel alleen maar 3-en over dus ook 6 punten kwijt.
De Fiets ging weer goed.
Als laatste oefening het schijnstellen. Hier was ik erg bang voor. Afgelopen donderdag nog wezen trainen en toen ging het goed fout. Ook heb ik zelf gewoon een trainingsfout gemaakt. Ik weet bij Tycha dat als de schijn niet goed gaat ik hem zeker niet nog een keer over moet doen omdat ze dan weet wat er komt en gaat staken. Toch heb ik ook op aanraden van iemand anders uit Rotterdam de oefening over en over gedaan, met als resultaat dat ze niet eens meer bij de pakwerker in de buurt kwam. Tja eigen schuld dikke bult, want na 3 jaar weet ik toch eigenlijk wel hoe ik met haar om moet gaan en had ik nooit door mogen gaan met de schijn.
Op de keuring gebeurde dus het zelfde mevrouw kwam het veld op zag de pakwerker stil staan en bleef zelf dus ook staan. Dus 25 punten kwijt. Heel jammer maar mijn eigen fout.
Uiteindelijk 366 punten over dus nog wel een certificaat. Met een 10 voor algemeen appel en een 9 voor de wijze van voorbrengen toch ook niet verkeerd voor een eerste keer…
Ook hier wil ik toch nog een aantal mensen bedanken, ten eerste Herman voor zijn oneindige steun en tijd. Martin, zonder pakwerker breng je zo wie zo geen hond naar de keuring. De mensen van Rotterdam zuid, voor de tips en hulp tijdens het intrainen en het beschikbaar stellen van het terrein.
En niet te vergeten alle “fans” die deze dag hebben opgeofferd om te komen kijken.. Bedankt!!!!
Vandaag moest het dan gebeuren, de keuring voor het PH1 certificaat. Om 6.00 uur ging de wekker maar, heel begrijpelijk, was ik al voor de wekker wakker. Eerst de honden uitgelaten en eten gegeven, gaan douchen en even voor 7.00 uur zaten we in de auto op weg naar Rotterdam. Daar aangekomen eerst even koffie gedronken en Tycha uitgelaten, en een rugnummer gehaald. Nummer 7! voor sommige mensen een geluksnummer, zou dit voor mij ook zo zijn? Eigenlijk had ik liever een lager nummer gehad maar goed, niets meer aan te doen. Hierna een briefje gehaald waar de volgorde van het ochtendprogramma opstond.
Om 8.30 werd dan begonnen met de keuring. Alle gegevens werden gecontroleerd, de stamboom van Tycha werd gecontroleerd en haar chipnummer. Ook moest het gebit getoond worden, het leek wel een show :).
Als eerste begonnen we met het springen. Een onderdeel waarvan ik wist dat we punten zouden verliezen. Ik heb Tycha namelijk nooit het steunen op de vrije sprong af kunnen leren, ondanks alles wat we hiervoor gedaan hebben. En ook de kuil was ze niet vast op. Sommige dagen spingt ze gewoon en dan opeens wandelt ze er weer gewoon doorheen. Als eerste de klimschutting dit ging perfect, ze zal zelfs netjes aan de andere kant ipv staan. Op naar de vrije sprong en zoals verwacht steunt ze beide keren. Hierna de kuil, ik hou halt, wacht op het teken van de keurmeester, geef het commando, Tycha komt in beweging en zakt weer terug in de zit...mij aankijkend van "hoorde ik het nu goed of niet", dus een tweede commando en Tycha springt keurig netjes de kuil, gaat aan de overkant netjes zitten, en springt keurig terug. Pffff de kop is eraf.
Hierna door naar het zoeken. Ook een onderdeel waar ik punten op ga verliezen. Tycha zoekt goed, maar het apporteren als ze los is, is flut. Ze komt niet bij me of slikt. Ik zet Tycha aan, ze loopt direct naar het eerste stukje toe, pakt het op... en toen wist ik niet zeker of ze het heeft laten vallen of doorgeslikt. Tycha zoekt weer verder en komt uit bij het 3de stukje. Dit brengt ze netjes bij me. Weer op gezet, en ze komt direct bij het 2de stukje. Ik zie het haar oppakken en haar direct een slik beweging maken. WEG DUS!!!. Dit alles gebeurde binnen 2 min. en nu moest ik haar dus nog 5 min. laten zoeken zonder dat ik wist of er nog wel een stukje lag. Na ruim 4,5 min. vindt ze zowaar nog het 1ste stukje wat ze toch had opgepakt maar verder op weer had laten vallen. En 2 sec. voor tijd kon ik toch nog 2 stukjes inleveren bij de keurmeester. 8 punten van de 15.
Hierna door naar het zwemmen en dit ging volgens het boekje dus de volle 20 punten.
Hierna door naar het zwemmen en dit ging volgens het boekje dus de volle 20 punten.
Het waterapport.
Na het zwemmen kwam het kistrevieren. En het feestje van Tycha. Aan het begin van de ochtend had ik nog zo lekker staan opscheppen dat Tycha gelukkig niet naar konijnen keek (die liepen er namelijk volop) maar altijd door ging met haar werk. En dat was ook altijd zo geweest. Tot vandaag.... Ik zet haar op en wacht op het blaffen, en wacht en wacht en wacht maar er gebeurd niets.... Tot na wat voor mij wel een kwartier leek, ja hoor twee blaffen, dus gingen we oplopen en het werd weer stil... en nog een keer twee blaffen. Doorgelopen, totdat ik van de keurmeester het teken kreeg te blijven staan. Normaal heeft ze een hoge bewakings drift en staat ze fel blaffend te bewaken bij de kist. Vandaag dus niet. Ze stond met de kist in haar bek met een schuin oog naar de keurmeester te kijken en ging toen vrolijk door met slopen.
Zelfs toen ik aankwam lopen ging ze door met slopen, grrrrr. Nog maar 6 punten over voor deze oefening. Wat was er nu gebeurd? Tycha was onderweg naar de kist een konijn tegen gekomen en had hier heerlijk achter aan lopen jagen. Toen ze dus uiteindelijk bij de kist kwam heeft daar haar frustratie uit kunnen leven door de kist te gaan slopen.
Na de kist onderweg naar het onderdeel manrevieren. Fingers crossed… wat zou ze hier gaan doen? Tycha op gezet, en binnen no time hoorde we haar blaffen en aan het blaffen te horen was dit helemaal goed gegaan, wat ook bleek achteraf. De volle punten.
Terug naar het keuringsterrein waar al op ons gewacht werd voor het aangelijnd volgen, het los volgen en het fiets volgen. Ook dit ging goed en alle punten binnen.
Het fiets volgen.
Na het volgen naar het afliggen. Dit was op het zoek terrein en even liet Tycha blijken dat ze dacht dat ze weer moest zoeken. Maar ze bleef keurig netjes zoeken en ook hier de volle punten.
Hierna voedsel weigeren en voorwerpbewaken. Ook deze oefeningen gingen goed en dus ook hier weer bijna de volle punten. 1 puntje aftrek voor pitten in de kist.
Als laatste oefening van de morgen restte nog het stil zijn. Hier wederom geen probleem en dus alle punten.
Het middag programma begon zoals gebruikelijk met de stokaanval. Dit was een beetje het hete hangijzer van de dag omdat Tycha nog wel eens bij veel dreiging over de buitenkant wil komen. Maar ook dit ging goed. Door haar snelheid en niet goed vast zitten kwam ze even los maar ze herstelde direct. 1 punt eraf. Het binnendoor vluchten was weer goed. Waarschijnlijk heeft ze niet in een keer gelost waardoor ik 1 punt kwijt was voor niet bijten en 1 punt voor het bewaken.
Hierna voedsel weigeren en voorwerpbewaken. Ook deze oefeningen gingen goed en dus ook hier weer bijna de volle punten. 1 puntje aftrek voor pitten in de kist.
Als laatste oefening van de morgen restte nog het stil zijn. Hier wederom geen probleem en dus alle punten.
Het middag programma begon zoals gebruikelijk met de stokaanval. Dit was een beetje het hete hangijzer van de dag omdat Tycha nog wel eens bij veel dreiging over de buitenkant wil komen. Maar ook dit ging goed. Door haar snelheid en niet goed vast zitten kwam ze even los maar ze herstelde direct. 1 punt eraf. Het binnendoor vluchten was weer goed. Waarschijnlijk heeft ze niet in een keer gelost waardoor ik 1 punt kwijt was voor niet bijten en 1 punt voor het bewaken.
Hierna schot en werp. Ook dit was gewoon goed.
Het terugroepen. Hier tekende ze in de achtervolging, ze kwam nog wel voorbij de pion en kwam op het roepen keurig terug wel alleen maar 3-en over dus ook 6 punten kwijt.
De Fiets ging weer goed.
Als laatste oefening het schijnstellen. Hier was ik erg bang voor. Afgelopen donderdag nog wezen trainen en toen ging het goed fout. Ook heb ik zelf gewoon een trainingsfout gemaakt. Ik weet bij Tycha dat als de schijn niet goed gaat ik hem zeker niet nog een keer over moet doen omdat ze dan weet wat er komt en gaat staken. Toch heb ik ook op aanraden van iemand anders uit Rotterdam de oefening over en over gedaan, met als resultaat dat ze niet eens meer bij de pakwerker in de buurt kwam. Tja eigen schuld dikke bult, want na 3 jaar weet ik toch eigenlijk wel hoe ik met haar om moet gaan en had ik nooit door mogen gaan met de schijn.
Op de keuring gebeurde dus het zelfde mevrouw kwam het veld op zag de pakwerker stil staan en bleef zelf dus ook staan. Dus 25 punten kwijt. Heel jammer maar mijn eigen fout.
Uiteindelijk 366 punten over dus nog wel een certificaat. Met een 10 voor algemeen appel en een 9 voor de wijze van voorbrengen toch ook niet verkeerd voor een eerste keer…
Ook hier wil ik toch nog een aantal mensen bedanken, ten eerste Herman voor zijn oneindige steun en tijd. Martin, zonder pakwerker breng je zo wie zo geen hond naar de keuring. De mensen van Rotterdam zuid, voor de tips en hulp tijdens het intrainen en het beschikbaar stellen van het terrein.
En niet te vergeten alle “fans” die deze dag hebben opgeofferd om te komen kijken.. Bedankt!!!!
zondag, mei 13, 2007
WK dag 4
12 mei 2007
Vanmorgen om half 9 eerst ontbeten. Toen we na het had ik een sms van Ilse met de mededeling dat Fred zich had terug getrokken en dus niet ging speuren. Het ging dus niet goed met Buurman.
Dus zijn we eerst maar eens rustig weer naar de Mac gereden om de website bij te werken onder het genot van een kop warme chocolademelk en een chocolade muffin. Hierna door gereden naar het WK. Terwijl we bij de mondioring stonden te kijken zagen we Chiel en Marianne langs lopen, dus gelijk een praatje gemaakt en met ze mee gelopen naar de tribune bij het IPO. Onderweg kwamen we Ilse tegen en zei vertelde dat het met Buurman niet lekker ging hij was erg stijf en liep niet goed en had duidelijk ergens last van. Zodra ze thuis zijn willen ze hem dan ook na laten kijken.
Verder hebben we de rest van de dag overal een beetje gekeken. Een beetje te laat kwamen we er achter dat er ook veldwerk bezig was. Dit is een voor ons totaal onbekende sport en het duurt ook even voor je weet wat ze nu precies aan het doen zijn. Het gebeurd niet in een afgebakende ring maar over het hele terrein verspreidt en overal een andere opdracht. Wel heel leuk om te zien.
Om een uur of 5 zijn we richting het hotel gegaan naar eerst nog even bij het grill restaurant gegeten te hebben. Daarna toeristisch naar huis gereden en diverse kustplaatsen bekeken. In Boulogne nog een chocolade melk gedronken aan de boulevard en daar de vleugelboot uit dover binnen zien komen. Wat een gigantisch schip is dat zeg, en wat een power. Je voelde op de kade de trillingen van de motor.
Hierna door gereden naar Wimereux. Toen we in de hotel kamer zaten en ik al vast aan mijn verslag begonnen was, kwam Ko op het idee om toch nog even naar de zonsondergang te kijken aan het strand. Bij de boulevard aangekomen bleek het vloed te zijn en de zee heel hoog te staan, de golven sloegen over de kade heen, heel spectaculair om te zien. Wat een kracht zit er toch in die golven. En nu ben ik dus weer terug in de hotel kamer en bezig het verslag verder af te maken zodat ik dat morgen weer bij de mac online kan zetten.
Vanmorgen om half 9 eerst ontbeten. Toen we na het had ik een sms van Ilse met de mededeling dat Fred zich had terug getrokken en dus niet ging speuren. Het ging dus niet goed met Buurman.
Dus zijn we eerst maar eens rustig weer naar de Mac gereden om de website bij te werken onder het genot van een kop warme chocolademelk en een chocolade muffin. Hierna door gereden naar het WK. Terwijl we bij de mondioring stonden te kijken zagen we Chiel en Marianne langs lopen, dus gelijk een praatje gemaakt en met ze mee gelopen naar de tribune bij het IPO. Onderweg kwamen we Ilse tegen en zei vertelde dat het met Buurman niet lekker ging hij was erg stijf en liep niet goed en had duidelijk ergens last van. Zodra ze thuis zijn willen ze hem dan ook na laten kijken.
Verder hebben we de rest van de dag overal een beetje gekeken. Een beetje te laat kwamen we er achter dat er ook veldwerk bezig was. Dit is een voor ons totaal onbekende sport en het duurt ook even voor je weet wat ze nu precies aan het doen zijn. Het gebeurd niet in een afgebakende ring maar over het hele terrein verspreidt en overal een andere opdracht. Wel heel leuk om te zien.
Om een uur of 5 zijn we richting het hotel gegaan naar eerst nog even bij het grill restaurant gegeten te hebben. Daarna toeristisch naar huis gereden en diverse kustplaatsen bekeken. In Boulogne nog een chocolade melk gedronken aan de boulevard en daar de vleugelboot uit dover binnen zien komen. Wat een gigantisch schip is dat zeg, en wat een power. Je voelde op de kade de trillingen van de motor.
Hierna door gereden naar Wimereux. Toen we in de hotel kamer zaten en ik al vast aan mijn verslag begonnen was, kwam Ko op het idee om toch nog even naar de zonsondergang te kijken aan het strand. Bij de boulevard aangekomen bleek het vloed te zijn en de zee heel hoog te staan, de golven sloegen over de kade heen, heel spectaculair om te zien. Wat een kracht zit er toch in die golven. En nu ben ik dus weer terug in de hotel kamer en bezig het verslag verder af te maken zodat ik dat morgen weer bij de mac online kan zetten.
vrijdag, mei 11, 2007
Wk dag 3
11 mei 2007
Vanmorgen vroeg op om, om 8.00 uur Fred en Buurman aan het werk te kunnen zien. Om kwart voor 8 waren we in Le touquet. Nog heel even de tijd dus om een goede plek te vinden voor het fotograferen.
Fred en Buurman lieten net werk zien, en kwamen met 91 punten van het veld. Vanmiddag om 16.10 uur moeten ze voor afd. B. We zitten nu bij de mac donalds, eigenlijk voor een bakje koffie, maar ze hebben hier ook draadloos internet, dus misschien lukt het hier mijn website bij te werken.
Le Touquet is trouwens wel een plaats voor de rijke fransen. Heel veel villa’s, het terrein waar het WK gehouden wordt is op een paarden centrum, een heet uitgebreid centrum, met zelfs een hippotel. En het ligt dus aan de rand van een enorme villa wijk. De plaats is een beetje een kruising tussen de boulevard van Scheveningen en de villa wijk van Wassenaar.
S middags zijn we in Touquet iets wezen eten en daarna weer terug voor afd. B van Fred en Buurman. Buurman zat niet echt lekker in zijn vel en de oefeningen werden wat traag afgewerkt wat resulteerde in 82 punten, niet echt hoog dus.
Tussen door hebben we nog even bij de agillity gekeken. Dat is echt geweldig om te zien. Het enthousiasme en de snelheid van de honden is echt geweldig.
Hierna terug naar het hotel en hebben we wat gegeten, de hoop dat hier het internet naar behoren gaat werken heb ik opgegeven. Morgen rijden we wel weer langs de Mac en werk ik de site en weblog weer bij. Voor de foto’s zullen jullie wat langer geduld moeten hebben want dat lukt zelfs bij de Mac maar minimaal erg traag in het uploaden.
Morgen ochtend moet Fred en Buurman om 11 uur speuren en ook hier gaan we even bij kijken. Tevens begint morgen ook de mondioring en ook da
t wil ik graag zien.
Vanmorgen vroeg op om, om 8.00 uur Fred en Buurman aan het werk te kunnen zien. Om kwart voor 8 waren we in Le touquet. Nog heel even de tijd dus om een goede plek te vinden voor het fotograferen.
Fred en Buurman lieten net werk zien, en kwamen met 91 punten van het veld. Vanmiddag om 16.10 uur moeten ze voor afd. B. We zitten nu bij de mac donalds, eigenlijk voor een bakje koffie, maar ze hebben hier ook draadloos internet, dus misschien lukt het hier mijn website bij te werken.
Le Touquet is trouwens wel een plaats voor de rijke fransen. Heel veel villa’s, het terrein waar het WK gehouden wordt is op een paarden centrum, een heet uitgebreid centrum, met zelfs een hippotel. En het ligt dus aan de rand van een enorme villa wijk. De plaats is een beetje een kruising tussen de boulevard van Scheveningen en de villa wijk van Wassenaar.
S middags zijn we in Touquet iets wezen eten en daarna weer terug voor afd. B van Fred en Buurman. Buurman zat niet echt lekker in zijn vel en de oefeningen werden wat traag afgewerkt wat resulteerde in 82 punten, niet echt hoog dus.
Tussen door hebben we nog even bij de agillity gekeken. Dat is echt geweldig om te zien. Het enthousiasme en de snelheid van de honden is echt geweldig.
Hierna terug naar het hotel en hebben we wat gegeten, de hoop dat hier het internet naar behoren gaat werken heb ik opgegeven. Morgen rijden we wel weer langs de Mac en werk ik de site en weblog weer bij. Voor de foto’s zullen jullie wat langer geduld moeten hebben want dat lukt zelfs bij de Mac maar minimaal erg traag in het uploaden.
Morgen ochtend moet Fred en Buurman om 11 uur speuren en ook hier gaan we even bij kijken. Tevens begint morgen ook de mondioring en ook da
t wil ik graag zien.
WK dag 2
Vanmorgen om een uur of 9 eerst ontbeten in het hotel. Daarna via de toeristische route naar Le touquet gereden, waar we om even voor half 11 aankwamen, en we nog net het laatste stukje training van Marielle van der Kooy konden zien. Hierna een tijd met Ilse en Fred staan praten en een bakkie koffie wezen drinken. Daarna zijn we even Le Touquet ingereden en hebben we daar op het strand gelopen. Het weer was te slecht om foto’s te maken. Het was eb en het strand was eindeloos, wat een oneindige vlakte… Hierna weer terug naar het WK. Daar weer zitten praten met Ilse en gekeken naar de zogenaamde witte hond. En zowaar kwam toen het zonnetje even door. Omdat we nog tijd hadden voor dat de opening begon zijn we nogmaals naar het strand gereden en nu om foto’s te maken. Wat een verschil met een uur geleden. Toen regende en waaide het en was het strand uitgestorven, en nu gelijk een drukte van jewelste. Ook veel deelnemers (volgens mij Agility) die even met de honden naar het strand gingen.
Weer terug naar het WK voor de opening, alle deelnemende landen werden voorgesteld en ik heb al een aardig aantal foto’s gemaakt. Die ik nu probeer op de site te zetten maar het internet werkt wederom niet echt mee. Het doet het en dat is dan ook alles. Vreselijk traag. Dus ik ben bang dat ze er vandaag niet op komen.
Na de opening terug naar het hotel gereden en onderweg bij een grill restaurant wat gegeten wat erg lekker was. In het hotel direct de foto’s op de laptop gezet en de beste eruit gehaald en bewerkt om op de website te zetten. Waar ik nu dus mee bezig ben.
Zojuist een berichtje van Ilse ontvangen dat Fred morgen als eerste in de afdeling C moet, om 8 uur. Dus dat wordt morgen vroeg op.
Weer terug naar het WK voor de opening, alle deelnemende landen werden voorgesteld en ik heb al een aardig aantal foto’s gemaakt. Die ik nu probeer op de site te zetten maar het internet werkt wederom niet echt mee. Het doet het en dat is dan ook alles. Vreselijk traag. Dus ik ben bang dat ze er vandaag niet op komen.
Na de opening terug naar het hotel gereden en onderweg bij een grill restaurant wat gegeten wat erg lekker was. In het hotel direct de foto’s op de laptop gezet en de beste eruit gehaald en bewerkt om op de website te zetten. Waar ik nu dus mee bezig ben.
Zojuist een berichtje van Ilse ontvangen dat Fred morgen als eerste in de afdeling C moet, om 8 uur. Dus dat wordt morgen vroeg op.
woensdag, mei 09, 2007
Le Touquet Paris Plage
Vanmorgen zijn we om een uur of 8 opgestaan. Eerst even Shendor uitgelaten, koffie gedronken en gedoucht. Daarna boodschappen gaan doen in de nieuwe Albert Hein in Warmond die vandaag geopend was. Deze ah heeft geen zelf scanner, en achter de kassa waren ze nog niet erg snel. De conclusie was dus al snel getrokken; leuk voor de “vergeten” boodschappen maar niet voor de wekelijkse. We blijven dus gewoon naar Oegstgeest gaan mede omdat daar ook de bibliotheek zit en vele andere winkels.
Hierna thuis de broodjes gesmeerd de laatste was opgehangen, de vaatwasser klaar gezet voor de jongens (nu hoeven ze alleen nog maar hun vuile vaat erin te zetten de klep dicht te doen en de knop uit te trekken. Ik ben benieuwd of dat ze wel lukt. ) Nog een kopje koffie gedronken, Shendor nog een keer uitgelaten en toen op weg. Eerst nog even langs Oegstgeest voor wat laatste spulletjes. En toen richting Frankrijk.
Voor Antwerpen zagen een bord richting Brugge dus die afslag maar genomen. Dat was niet een goede beslissing, de weg was langer en geen grote weg, en bovendien moesten we door een Tol tunnel, wat gewoon 5 euro koste, belachelijk!! Uiteindelijk wel weer op de A40 terecht gekomen en deze tot Calais gevolgd, hierna zijn we binnen door over de kust weg gaan rijden. Dit is vast een hele mooie route, maar vandaag zat het weer niet echt mee. Regen en erg veel wind. Bij cap Gris Nez even uit de auto geweest en even gekeken, maar je waaide daar bijna van de rotsen af. Als het weer wat beter wordt gaan we daar van de week nog een keer kijken.
Hierna door naar het hotel. Dat was zo gevonden. Het hotel ligt midden in het centrum van Wimereux maar de plaats is redelijk uitgestorven nu. Ik ben wel benieuwd hoe het er bijvoorbeeld vorige week had uitgezien toen het zo mooi weer was.
De hotel kamer valt wel mee, alhoewel de badkamer bijna net zo groot is als de slaapkamer. Het bed is een zogenaamd grand lit maar wel kleiner dan ons eigen bed. In de badkamer hebben we wel een behoorlijk grote jacuzzi dus daar gaan we straks even gebruik van maken.
We hebben nog even langs de boulevard gelopen, en het ziet er wel indruk wekkend uit. Wimereux zelf heeft bij eb een strand maar als je verder kijkt zie je hoge krijtrotsen.
Hierna thuis de broodjes gesmeerd de laatste was opgehangen, de vaatwasser klaar gezet voor de jongens (nu hoeven ze alleen nog maar hun vuile vaat erin te zetten de klep dicht te doen en de knop uit te trekken. Ik ben benieuwd of dat ze wel lukt. ) Nog een kopje koffie gedronken, Shendor nog een keer uitgelaten en toen op weg. Eerst nog even langs Oegstgeest voor wat laatste spulletjes. En toen richting Frankrijk.
Voor Antwerpen zagen een bord richting Brugge dus die afslag maar genomen. Dat was niet een goede beslissing, de weg was langer en geen grote weg, en bovendien moesten we door een Tol tunnel, wat gewoon 5 euro koste, belachelijk!! Uiteindelijk wel weer op de A40 terecht gekomen en deze tot Calais gevolgd, hierna zijn we binnen door over de kust weg gaan rijden. Dit is vast een hele mooie route, maar vandaag zat het weer niet echt mee. Regen en erg veel wind. Bij cap Gris Nez even uit de auto geweest en even gekeken, maar je waaide daar bijna van de rotsen af. Als het weer wat beter wordt gaan we daar van de week nog een keer kijken.
Hierna door naar het hotel. Dat was zo gevonden. Het hotel ligt midden in het centrum van Wimereux maar de plaats is redelijk uitgestorven nu. Ik ben wel benieuwd hoe het er bijvoorbeeld vorige week had uitgezien toen het zo mooi weer was.
De hotel kamer valt wel mee, alhoewel de badkamer bijna net zo groot is als de slaapkamer. Het bed is een zogenaamd grand lit maar wel kleiner dan ons eigen bed. In de badkamer hebben we wel een behoorlijk grote jacuzzi dus daar gaan we straks even gebruik van maken.
We hebben nog even langs de boulevard gelopen, en het ziet er wel indruk wekkend uit. Wimereux zelf heeft bij eb een strand maar als je verder kijkt zie je hoge krijtrotsen.
Hierna zijn we gaan eten in het restaurant en nu zitten we op de hotel kamer. Ko ligt op bed en probeert de tv uit (alleen maar Franstalige zenders) en ik werk mijn verslag bij in word, want dat internet hier wil nog niet echt werken. Ik hoop dat het morgen wel wil lukken.
zaterdag, mei 05, 2007
Bijna
Nog een paar dagen en dan gaan we naar Frankrijk, het WK voor Belgische herders. Lekker even een paar dagen eruit en hondjes kijken.
De jongens en Shendor blijven thuis, als dat maar goed gaat? Tycha gaat een paar dagen naar Herman.
In Frankrijk ga ik proberen om en de website en de weblog bij te houden en foto's te plaatsen. Nu maar hopen dat het weer ook een beetje mee wil zitten zodat we ook nog een beetje lekker langs de kust daar kunnen lopen.
De jongens en Shendor blijven thuis, als dat maar goed gaat? Tycha gaat een paar dagen naar Herman.
In Frankrijk ga ik proberen om en de website en de weblog bij te houden en foto's te plaatsen. Nu maar hopen dat het weer ook een beetje mee wil zitten zodat we ook nog een beetje lekker langs de kust daar kunnen lopen.
vrijdag, mei 04, 2007
De spanning stijgt
Nog 2 weken tot de keuring. Ik begin nu toch wel aardig zenuwachtig te worden. Gisteren zijn we voor de tweede keer in wezen trainen in Rotterdam (de plek waar de keuring plaats vindt).
Om de files te omzeilen zijn we extra vroeg van huis gegaan. Martin is mee geweest om eventueel pakwerk te kunnen doen, en om als we vroeg zijn in het bos te kunnen staan om man te revieren.
Om 5 uur waren we in Rotterdam (het verkeer zat mee) en we zijn toen maar vast gaan zwemmen. Het zwemmen ging goed, Tycha ging netjes over en bleef keurig wachten aan de overkant. Daarna zijn we gaan manrevieren en dat ging ook goed. Omdat we allemaal nog niet gegeten hadden zijn we op zoek gegaan naar een eettent of snackbar, maar kwamen uiteindelijk uit bij een benzinepomp. Hierna weer terug gereden naar de club, waar ondertussen al een aantal leden waren aangekomen en koffie gedronken.
Daarna begonnen met de spring oefeningen. De klimschutting ging goed, de vrije sprong steunde ze maar dat weten we van haar. We hebben hier alles aan geprobeerd maar niets heeft mogen baten. Daarna naar de kuil, afgelopen zaterdag sprong ze kuil perfect, geen enkel probleem, maar vanavond dacht ze er dus anders over en probeerde dus door de kuil heen te wandelen. Wat we ook deden ze sprong gewoon niet. Hmmmm lekker hoor zo vlak voor de keuring. Uiteindelijk sprong ze wel weer, maar ik heb er nu dus geen goed gevoel over. Hierna zijn we gaan zoeken en dat ging voor haar doen erg goed. Kistrevieren ging ook probleemloos. En toen waren de stel en bijtoefeningen aan de beurt. Eerst nog voedselweigeren, ging goed behalve dat de pakwerker een stukje tegen haar aangooide waardoor ze ging zitten, maar niet van de plek kwam. Daarna voorwerp bewaken, de pakwerker was niet beducht op het feit dat ze een beensteller is, en viel dus op het moment dat ze inbeet. Hierdoor was ik even bang dat ze niet optijd los zou laten, want ze was weer heerlijk aan het winnen, maar ze liet keurig los en ging terug naar het voorwerp. Daarna nog een vooraanval gedaan, ging lekker. En toen terugroepen. Thuis kan ik dit eigenlijk niet oefenen omdat ze op de een of andere manier altijd door heeft dat we gaan terug roepen en dus haar achtervolging niet goed meer is. Ze gaat dan halverwege al om lopen kijken van "roep je nog!!!" Hier ging ze vol de laan uit, waardoor ik even bang was dat ze door zou gaan maar op het moment van roepen gingen de ankers uit en kwam ze keurig terug. Hierna nog een achter aanval gedaan en ook dat ging gewoon lekker.
De donderdag voor de keuring gaan we nog een keer naar Rotterdam voornamelijk voor het springen en het zwemmen. En dan moet het maar gebeuren.
Om de files te omzeilen zijn we extra vroeg van huis gegaan. Martin is mee geweest om eventueel pakwerk te kunnen doen, en om als we vroeg zijn in het bos te kunnen staan om man te revieren.
Om 5 uur waren we in Rotterdam (het verkeer zat mee) en we zijn toen maar vast gaan zwemmen. Het zwemmen ging goed, Tycha ging netjes over en bleef keurig wachten aan de overkant. Daarna zijn we gaan manrevieren en dat ging ook goed. Omdat we allemaal nog niet gegeten hadden zijn we op zoek gegaan naar een eettent of snackbar, maar kwamen uiteindelijk uit bij een benzinepomp. Hierna weer terug gereden naar de club, waar ondertussen al een aantal leden waren aangekomen en koffie gedronken.
Daarna begonnen met de spring oefeningen. De klimschutting ging goed, de vrije sprong steunde ze maar dat weten we van haar. We hebben hier alles aan geprobeerd maar niets heeft mogen baten. Daarna naar de kuil, afgelopen zaterdag sprong ze kuil perfect, geen enkel probleem, maar vanavond dacht ze er dus anders over en probeerde dus door de kuil heen te wandelen. Wat we ook deden ze sprong gewoon niet. Hmmmm lekker hoor zo vlak voor de keuring. Uiteindelijk sprong ze wel weer, maar ik heb er nu dus geen goed gevoel over. Hierna zijn we gaan zoeken en dat ging voor haar doen erg goed. Kistrevieren ging ook probleemloos. En toen waren de stel en bijtoefeningen aan de beurt. Eerst nog voedselweigeren, ging goed behalve dat de pakwerker een stukje tegen haar aangooide waardoor ze ging zitten, maar niet van de plek kwam. Daarna voorwerp bewaken, de pakwerker was niet beducht op het feit dat ze een beensteller is, en viel dus op het moment dat ze inbeet. Hierdoor was ik even bang dat ze niet optijd los zou laten, want ze was weer heerlijk aan het winnen, maar ze liet keurig los en ging terug naar het voorwerp. Daarna nog een vooraanval gedaan, ging lekker. En toen terugroepen. Thuis kan ik dit eigenlijk niet oefenen omdat ze op de een of andere manier altijd door heeft dat we gaan terug roepen en dus haar achtervolging niet goed meer is. Ze gaat dan halverwege al om lopen kijken van "roep je nog!!!" Hier ging ze vol de laan uit, waardoor ik even bang was dat ze door zou gaan maar op het moment van roepen gingen de ankers uit en kwam ze keurig terug. Hierna nog een achter aanval gedaan en ook dat ging gewoon lekker.
De donderdag voor de keuring gaan we nog een keer naar Rotterdam voornamelijk voor het springen en het zwemmen. En dan moet het maar gebeuren.
woensdag, maart 07, 2007
Nieuw jasje
Vandaag mijn weblog een nieuw jasje gegeven. De laatste tijd erg druk geweest en niet meer zoveel op mijn weblog geweest... of eigenlijk helemaal niet meer. Omdat ik nu ook weer druk bezig ben met mijn website en de vakantie er weer aan zit te komen de weblog maar weer opgepakt. Alle vakantie verhalen staan er nu op. En de weblog ook maar eens een nieuw jasje gegeven.
zaterdag, maart 03, 2007
woensdag, februari 28, 2007
Vakantie Haute Nendaz oktober 2006, 2de week
Zaterdag 7 oktober 2006
Daarna langs de Bisse gaan lopen. Deze Bisse loopt door het bos, maar op verschillende plekken was het uitzicht prachtig. Halverwege een banaantje gegeten en toen weer door. Het laatste stuk was weer sterk dalen en dat voel je op een gegeven moment goed in je benen. Terug in Nendaz nog wat gedronken op een terras. In totaal zijn we 5 uur weggeweest en ook Shendor is nu best wel moe.
De temperatuur was wederom geweldig. We hadden graag nog wat gewandeld in de omgeving maar dat was gezien de tijd niet meer mogelijk. Dus de terugweg weer aanvaard. Ko heeft onderweg nog een aantal foto's gemaakt.
Hierna in Nendaz boodschappen gedaan en 's avonds weer kaasfondue gegeten. Toen we aan tafel zaten kwam de eigenaresse nog een hele schaal druiven brengen.
Dinsdag 10 oktober 2006
Vandaag zijn we weer naar Sion geweest, omdat we toch erg graag nog een keer naar de plek wilden waar Shendor vorig jaar naar beneden was gesprongen. Aan de ene kant om te kijken hoe hoog het was en om te kijken of shendor het zich nog zou herinneren. De klim naar boven was weer behoorlijk. En het zonnetje was weer overduidelijk aanwezig. In Sion gaf de thermometen 27 graden aan.
Boven aangekomen was het nog hoger dan ik in gedachten had. Staand op de plek waar Shendor gesprongen was, was het nog ongeloofwaardiger of te beseffen dat die hond het zonder enige verwonding vanaf gekomen was. Ik ben blij het nog een keer gezien te hebben en ook dat Ko het nu gezien heeft. Je kan wel een verhaal vertellen maar met een beeld erbij geeft het toch een andere dimensie.
Het naar boven lopen viel me weer tegen, maar eenmaal op de hoogte van de Bisse is het lopen relatief gemakkelijk.
Vanmorgen rustig op gestaan, het heeft vannacht weer gesneeuw in de bergen, zodat alle toppen weer mooi wit zijn.
Vanmiddag zijn we met de gondel naar Tracouet gegaan. Boven was het erg koud en veel wind, maar het uitzicht daar maakt alles weer goed. Shendor heeft lekker los kunnen lopen en heeft zich uitermate vermaakt, hierdoor eindelijk eens leuke foto's van hem kunnen maken.
Omdat wandelen met Ko zijn klachten geen optie was (hij kreeg bij iedere beweging pijn, had daar al een paar maanden last van, maar steeds maar niet bekend wat het nu was, later bleek dat hij een flinke vernauwing had en gedotterd moest worden, dus nog risico gelopen ook) zijn we weer terug naar beneden gegaan. 's avonds warm gegeten, Brian had deze keer gekookt en dat smaakte goed. Daarna met Pa en Ko een spelletje Mah-jong gedaan en de jongens zijn weer naar de kroeg gegaan. Het is zaterdag avond dus het zal wel gezellig zijn.
Zondag 8 oktober 2006
Vanmorgen bij het opstaan was het onbewolkt. Eerst Shendor even uitgelaten, en daarna ontbeten. Het plan opgevat om met Ko te gaan wandelen. Eerst met de gondel naar Tracouet, en vandaar langs de Bisse naar benenden. Deze Bisse ligt op 1800 meter. Met het naar beneden lopen heeft Ko geen last, zolang hij maar niet omhoog hoeft. Na deze Bisse een andere Bisse gevolgt die op 1200 meter ligt. Bij vertrek geeft Brian aan ook wel mee te willen. Kevin blijft bij Opa in het huisje. Opa bracht ons met de auto naar de gondel, zodat we dat stuk niet omhoog hoefde te lopen. Boven aangekomen was het schitterend, onbewolkt en in tegenstelling tot gisteren lekker warm. Wel was duidelijk dat het zondag was. Half zwitserland gaat dan de bergen in en dus was het erg druk. We zijn maar gelijk gaan lopen zodat Shendor weer los kon.
Het uitzicht was schitterend, iedere keer weer andere uitzichten. Bij Prarion hebben we wat gedronken op een terras met schitterend uitzicht. En lekker zitten genieten van het zonnetje.
Daarna langs de Bisse gaan lopen. Deze Bisse loopt door het bos, maar op verschillende plekken was het uitzicht prachtig. Halverwege een banaantje gegeten en toen weer door. Het laatste stuk was weer sterk dalen en dat voel je op een gegeven moment goed in je benen. Terug in Nendaz nog wat gedronken op een terras. In totaal zijn we 5 uur weggeweest en ook Shendor is nu best wel moe.Maandag 9 oktober 2006
Vanmorgen is Opa naar Interlaken vertrokken. Het weer ziet er weer geweldig uit en zelf loop ik met behoorlijke spierpijn in mijn benen van de wandeling van gisteren. Kevin wil ieder jaar dat we hier zijn al naar Derborance. Ik wil dit ook wel maar zie er al jaren tegenop omdat de weg er naar toe niet echt makkelijk te rijden schijnt te zijn. Erg smal en bochtig. Maar vandaag dus maar besloten om er naar toe te gaan. Derborance ligt aan het einde van een smalle en diepe kloof en heeft nog een echt oerbos en een meer en ligt omsloten door hoge bergen.
Brian zag er al tegen op om mee te gaan, hij heeft het niet zo op wegen met diepe afgronden en al helemaal niet als deze wegen smal zijn en je elkaar haast niet kunt passeren. Alles wat geschreven en gezegt is over de weg naar Derborance is waar!!. Smal, bochtig, diepe ravijnen vlak naast de weg, en onoverzichtelijke bochten. Harder dan 20 a 30 km kun je niet en durfde ik ook niet. Halverwege rijdt je door de berg heen. Derborance is schitterend. We hebben daar een rondje om het meer gelopen, en de hele omgeving is prachtig om te zien.
later daar nog wat gedronken op een terras, wat natuurlijk weer erg prijzig was, sfr 17.80 voor 4 glazen icetea, maar het uitzicht en de omgeving maakte daar weer veel van goed.
De temperatuur was wederom geweldig. We hadden graag nog wat gewandeld in de omgeving maar dat was gezien de tijd niet meer mogelijk. Dus de terugweg weer aanvaard. Ko heeft onderweg nog een aantal foto's gemaakt.Hierna in Nendaz boodschappen gedaan en 's avonds weer kaasfondue gegeten. Toen we aan tafel zaten kwam de eigenaresse nog een hele schaal druiven brengen.Dinsdag 10 oktober 2006
Vandaag zijn we weer naar Sion geweest, omdat we toch erg graag nog een keer naar de plek wilden waar Shendor vorig jaar naar beneden was gesprongen. Aan de ene kant om te kijken hoe hoog het was en om te kijken of shendor het zich nog zou herinneren. De klim naar boven was weer behoorlijk. En het zonnetje was weer overduidelijk aanwezig. In Sion gaf de thermometen 27 graden aan.
Boven aangekomen was het nog hoger dan ik in gedachten had. Staand op de plek waar Shendor gesprongen was, was het nog ongeloofwaardiger of te beseffen dat die hond het zonder enige verwonding vanaf gekomen was. Ik ben blij het nog een keer gezien te hebben en ook dat Ko het nu gezien heeft. Je kan wel een verhaal vertellen maar met een beeld erbij geeft het toch een andere dimensie.
Kevin staat op de plek waar Shendor in 2005 naar beneden is gesprongen!!!
Hierna nog even rondgelopen in Sion en natuurlijk nog wat gedronken op een terras, waar Shendor een bak water kreeg en een honden koekje, en heel veel aandacht van een aardige dame.
Woensdag 11 oktober 2006
Vandaag met Kevin een eind wezen lopen. Omdat Kevin zich af en toe verveelde en heel graag in de bergen op hoogte loopt had ik besloten om deze vakantie 1 x met Kevin te gaan lopen. Brian is niet zo'n loper en zeker niet op hoogte en Ko heeft nog steeds last van zijn schouders en borstspieren welke bij iedere inspanning pijn gaan doen.
Dus vanmorgen heeft Ko ons afgezet bij Siviez. Vandaar zijn we naar boven naar La Creta gelopen en van af daar langs Bisse de Chevre. Dit is de hoogste gelegen Bisse en ligt op ongeveer 2200 meter. Je loopt dan net op de boomgrens, en daar is het in één woord prachtig, verre uitzichten, besneeuwde toppen, rotsen, watervalletjes, echt heel erg mooi.
Het naar boven lopen viel me weer tegen, maar eenmaal op de hoogte van de Bisse is het lopen relatief gemakkelijk. Halverwege de bisse kwamen we erachter dat we de riem van Shendor ergenss hadden laten liggen. Het was dus maar goed dat Brian er niet bij was, want hij wil sinds vorig jaar Shendor overal vast hebben. Nu heeft hij dus de hele wandeling los gelopen.
Bij Combatsline hebben we even gezeten en gegeten en vandaar ging de wandeling weer naar beneden richting Planchouet. Dat was weer behoorlijk dalen, en dat vind ik nog steeds lastiger dan stijgen..
Bij Planchouet zijn we Bisse de Milieu gaan volgens terug naar Nendaz. Halverwege deze Bisse stuitte we op een kudde koeien. Die met zijn allen midden op het smalle pad stonden en niet van plan waren om ook maar een stap opzij te gaan. Dat werd dus slalommen tussen de koeien door met een doodsbange Shendor die weigerde om ook maar één stap tussen die beesten te zetten. De koeien waren absoluut niet onder de indruk van ons of van Shendor. Uiteindelijk Shendor maar gedragen eerst Kevin, maar aangezien Shendor al een aantal keer in de koeienstront had gestaan zat ook Kevin toen onder. Dus weigerde Kevin om die hond nog maar één stap verder te dragen. Lopen wilde Shendor echt niet dus was ik de klos. Ik heb hem toen maar gedragen met zijn poten van me af en dat ging best wel redelijk.
In Nendaz nog wat gedronken op een terras en na 7,5 uur waren we weer terug bij het huisje. Een behoorlijke tocht maar wel heel lekker om gelopen te hebben.
Donderdag 12 oktober 2006
Vandaag zijn we even naar de Grand Dixence geweest. Zelf zijn we daar al 2 x geweest, maar Ko nog nooit. Aangezien de dam toch wel heel indrukwekkend is er toch maar weer naar toe gereden.
De Grand dixence pretendeerd de hoogste stuwdam van europa te zijn. De dam zelf is bijna net zo hoog als de eifeltoren. Boven op de dam is de diepte ongelofelijk. Op de dam hebben we even rustig rondgekeken, en daarna terug gelopen naar de auto
Foto genomen vanaf de dam.
Ik vind de weg naar de dam een echte rotweg en ik heb me ook voorgenomen er niet meer naar toe te gaan. Misschien alleen nog om daar een keer te gaan wandelen.
In Sion hebben we bij de migros boodschappen gedaan, en ja ja alweer kaasfondue gegeten. 'S avonds nog een spelletje Mah-jong gespeeld.
Vrijdag 13 oktober 2006
Vandaag de laatste dag alweer. We hebben rustig aangedaan, lekker in de zon gezeten, en potje Yatzee gespeeld, gebadmintond. Later naar Nendaz geweest om daar nog wat lekkernijen in te slaan, voor de laatste keer op een terrasje gezeten, en 's avonds bij de pizzaria wat gegeten. Morgen weer vroeg op inpakken en naar huis.
De volgende reis is alweer gepland, 1 juni gaan we wederom naar Nendaz, voor mij voor de 5de keer. Ook omdat het misschien voor mijn vader wel de laatste keer wordt, hij wordt toch 83 als we daar zijn. Wie er mee gaan is nog niet helemaal duidelijk. In ieder geval mijn vader, Ko en ik. Kevin zeker niet. Brian wil wel als hij maar een vriend kan vinden die ook mee wil. En Shendor gaat natuurlijk ook weer mee. Tycha gaat weer naar haar vaste logeer adres en heeft het daar beter dan haar ook meenemen.
Vakantie Haute Nendaz oktober 2006
Een beetje laat, de volgende vakantie zit er al weer aan te komen. Maar dan toch nog het verslag van onze vakantie van vorig jaar.
De jongens zitten nu in de bar van het hotel een biertje te drinken en misschien dat Ko en ik zo ook nog even gaan.
Ze worden dan losgelaten en 2 aan 2 bij elkaar in de buurt gezet. Sommige koeien hadden er weinig zin in, die bleven liever bedelen bij hun baas. Maar er waren er ook die van geen ophouden wisten.
Ik heb weer erg veel foto's genomen
Het kasteel is van binnen en van buiten erg mooi. En ik heb dan ook weer veel foto's gemaakt.
Hierna doorgereden naar Lausanne (Ouchy). Daar eerst op het terras van het panorama restaurant iets gedronken. Daarna met de bus naar Lausanne. In Lausanne hebben we wat rondgelopen. Brian heeft daar een sportbroek gekocht en ik een nieuwe handtas. Eigenlijk zou Kevin die uitzoeken want hij vindt dat ik maar met "oude wijven" tassen loop. Hierna zijn de jongens op een plein blijven zitten (er zaten daar meisjes!!) en zijn wij doorgelopen en hebben bij Starbucs nog een koffie gedronken. Toen we terug kwamen bij de bus zagen we nog net de bus waar de jongens in zaten weg rijden.
Na daar even rondgelopen te hebben de gondel terug genomen naar Zermatt, waar opa nog op ons stond te wachten. Heel slecht bij de mac daar wat gegeten, tja dat krijg je als je pubers bij je hebt. En toen weer met de trein terug naar Visp en met de auto naar Nendaz.
Deelnemers van deze vakantie waren dit jaar. Mijn vader Jose (alweer 82 en nog steeds zelf rijden hoor) mijn zoons Kevin (18) en Brian (17) mijn vriend Ko (56, voor het eerst samen op vakantie) en ik zelf.
29 september 2006
Vanmorgen zijn we om 5.30 uur vertrokken. Tot Heidelberg verliep de reis als een trein, en als het zo was door gegaan waren we om 13.30 al in het hotel geweest. Maar zo als altijd, op het moment dat je denkt dat het goed gaat, gaat het mis. Bij Heidelberg reden we de file in, en ongeveer tot aan Baden-baden was het file rijden geblazen. Bij elkaar ongeveer 1,5 uur in de file gestaan. Het hotel was ook nog niet makkelijk te vinden en toen waren we dus pas om een uur of 4 in het hotel. Daar hebben we eerst even de kamers bekeken.
Opa is daarna even gaan liggen, Kevin en Brian zijn op zoek gegaan naar een kroeg om 's avonds naar toe te kunnen en Ko en ik zijn met Shendor gaan lopen. De nieuwe spiegelreflex mee natuurlijk en een paar foto's gemaakt.
Het kerkje dat naast ons Hotel stond
Shendor heeft lekker los kunnen lopen, en stoer staan blaffen en grommen tegen een ploeg. Hahaha hij dacht vast dat het een of ander gevaarlijk monster was en durfde niet echt in de buurt te komen.
Toen we terug kwamen bij het hotel, zei Brian dat we wat gingen drinken op het terras. Dat werd toen maar gelijk eten en drinken. Het eten was goed, lekker en zoals altijd in Duitsland erg veel. Na het eten nog een koffie gedronken die bij mij direct helemaal helemaal over mijn benen werd gegoten. Hij was wel heet maar meer schade als een natte broek en sokken heb ik er gelukkig niet aan over gehouden.
De jongens zitten nu in de bar van het hotel een biertje te drinken en misschien dat Ko en ik zo ook nog even gaan.Morgen hoeven we gelukkig niet zo ver meer. Een kleine 400 km zodat we hopelijk vroeg in Nendaz zijn.
Zaterdag 30 september 2006Vanmorgen eerst om 7.00 uur Shendor uit gaan laten. Daarna zijn we gaan ontbijten en om 9.00 uur zaten we weer in de auto onderweg naar Nendaz. Onderweg bij Gruyere nog koffie gedronken. Rond 13.00 uur waren we bij het huis, waar we zeer vriendelijk onvangen werden door de vrouw des huizes. Het is dan ook al de vierde keer dat we hier zijn. Nadat we de spullen uitgeladen hebben en thee gedronken hebben zijn we boodschappen gaan doen in de Migros. 's avonds nog een potje Mah-jong gespeeld.
Het weer valt tot nu toe reuze mee. Onderweg naar boven toe stond zelfs 26 graden op de thermometer.
Shendor voelt zich hier al weer helemaal thuis, net als ik trouwens.
Brian zei onderweg nog dat als hij later zelf kinderen heeft, hij ook hier naar toe gaat om ze alles te laten zien.
Zondag 1 oktober 2006
Vanmorgen weer vroeg wakker. Brian was Shendor al aan het uitlaten, dus zelf maar een beetje afgewassen en thee gemaakt. Na het ontbijt met verse broodjes en croissants zijn we naar Martigny gegaan. De bedoeling was om te gaan kijken naar vechtende koeien. Combat de Reine genaamd. Hier in Wallis is dat een hele competitie. De koeien worden door hun bazen vertroeteld als bij ons de honden. En ze lopen dan ook hun baas als een hond achterna. Toen we in Martigne aankwamen was het direct al heel druk, dit omdat er ook een soort van huishoudbeurs was en een kermis. Omdat wij niet wisten waar precies de koeien waren hebben we eerst entree betaald voor de huishoudbeurs. Na daar een tijdje over heen gelopen te hebben ontdekten we dat dit niet de plek was waar de koeien waren. Dus de huishoudbeurs weer verlaten. Buiten gekomen zagen we een bord met Amphitheater en dat was waar de koeien waren. Maar dat bord wees weer richting de beurs, dus is Ko het maar even gaan vragen. Het bleek dat het Amphitheater achter de beurs lag. Gelukkig hoefden we niet opnieuw naar binnen.
Al snel daarna hadden we de koeien gevonden. Maar ook daar moest weer entree betaald worden, dus al ons geld bij elkaar geschraapt en ook daar naar binnen.
Het duurde nog even voordat het begon dus eerst maar even over het terrein gelopen terwijl Kevin en Brian wat te drinken gingen halen. Het was erg druk met allemaal mensen vanuit in en om de streek.
Om kwart over een ging het beginnen. De koeien werden binnen geleid met 10 tegelijk.
Ze worden dan losgelaten en 2 aan 2 bij elkaar in de buurt gezet. Sommige koeien hadden er weinig zin in, die bleven liever bedelen bij hun baas. Maar er waren er ook die van geen ophouden wisten.Ik heb weer erg veel foto's genomen
In het voorjaar als de koeien naar de alpenwei gaan vechten ze ook met elkaar totdat er beslist is wie de sterkste is. Deze koe heeft dan altijd recht op het beste gras en is de baas van de kudde. Hierna wordt er niet meer gevochten door de koeien. Dit ras is ook het enige ras dat zo hoog op de berg kan. De koeien lopen van verschillende eigenaren bij elkaar in de kudde op de bergweiden. Aan het eind van het seizoen worden ze weer opgehaald, en iedere koe kent het herkent zijn eigenaar.
Het vechten in de arena is een hele competitie, die al in het voorjaar begint. De boeren die er aan mee doen kennen en herkennen iedere koe alleen al aan de kop van de koe, ook kennen ze de hele bloedlijn van de koeien en weten welke koeien er sterk zijn en minder sterk.
Bekijk alle foto's van Combat Reine
Terug in het huisje hebben we macaroni gegeten en daarna nog een potje Mah-jong gespeeld
Maandag 2 oktober 2006
Vandaag rustig aan gedaan. Rustig ontbeten en daarna lekker in de tuin in de zon gezeten. Het weer is vandaag bijzonder goed. Vanmiddag zijn we naar Nendaz station gelopen, boodschappen gedaan en op een terras wat gedronken. Een echte rustdag dus.
Dinsdag 3 oktober 2006
Vanmorgen rustig opgestaan en ontbeten, daarna naar Lac Souterain in St. Leonard gegaan. Dit is een groot ondergronds meer. Je wordt hier met een roeiboot door heen gevaren. Het duurt maar een half uurtje maar wel leuk om een keer gezien te hebben. Daarna op een terras wat gedronken.
Bij thuis komst begon het te regenen en later ook nog hard te waaien. 's avonds lekker kaasfondue gegeten en later nog een spelletje Mah-jong gedaan.
Woensdag 4 oktober 2006
Vandaag naar Lausanne geweest. Omdat dit mijn vaders geboorte plaats is, komt een bezoek aan Lausanne ieder jaar weer terug.
Eerst een bezoek gebracht aan Chateau Chillon. We zijn daar al diverse keren voorbij gereden maar nog nooit naar binnen geweest, en ik wilde er toch wel graag een keer naar toe. Het was weer prachtig weer, warm en zonnig.
Het kasteel is van binnen en van buiten erg mooi. En ik heb dan ook weer veel foto's gemaakt.Hierna doorgereden naar Lausanne (Ouchy). Daar eerst op het terras van het panorama restaurant iets gedronken. Daarna met de bus naar Lausanne. In Lausanne hebben we wat rondgelopen. Brian heeft daar een sportbroek gekocht en ik een nieuwe handtas. Eigenlijk zou Kevin die uitzoeken want hij vindt dat ik maar met "oude wijven" tassen loop. Hierna zijn de jongens op een plein blijven zitten (er zaten daar meisjes!!) en zijn wij doorgelopen en hebben bij Starbucs nog een koffie gedronken. Toen we terug kwamen bij de bus zagen we nog net de bus waar de jongens in zaten weg rijden.Later hebben we nog even op een bankje bij het meer van Geneve gezeten, genietend van het uitzicht en het zonnetje. Hierna het restaurant in gegaan waar, hoe kan het ook anders, de jongens al weer aan een biertje aan de bar zaten. Na het eten weer naar huis, en thuis nog natuurlijk een potje Mah-jong gespeeld.
Donderdag 5 oktober 2006.
Vandaag een rustdag gehouden en dus lekker een beetje gelummeld. 's middags even naar Nendaz station geweest, boodschappen gedaan en geinformeerd bij de fietsen verhuur. Het bleek dat vorig weekend het laaste weekend was om fietsen te kunnen huren. Dus naar de VVV om te vragen of er ergens anders nog fietsen te huur waren. Dit kon in Riddes, dus misschien dat we dat zaterdag doen.
'S avonds met Ko naar de antenne gelopen, hier heb je een prachtig uitzicht op het hele Rhonedal. Voor Ko was het iets te diep :)
'S avonds zijn Kevin en Brian uitgegaan en hebben wij nog een spelletje Mah-jong gedaan.
Vrijdag 6 oktober 2006
Vandaag zijn we naar Zermatt geweest. Eerst met de auto naar Visp en vandaar met de trein naar Zermatt. De treinreis was werkelijk prachtig. Hele mooie kloven en uitzichten.
Zermatt zelf is erg toeristisch, maar wel leuk om een keer te zien. Maar uiteindelijk ging het natuurlijk om de Matterhorn. Die lag jammer genoeg gedeeltelijk in een wolk. In Zermatt reden de gondels wel en er kwamen allemaal skiers en snowboarders uit. Wij wilden eigenlijk ook wel naar boven, en de sneeuw in. Dit hebben we dus ook maar gedaan. Probleem was dat we geen idee hadden welke gondel we nodig hadden om in de sneeuw uit te komen, en de prijzen waren ook niet mis. Dus op goed geluk er een uitgepikt naar de Trokener steg. Kosten: € 225 voor 4 personen!!!! En op de Trockener Steg stonden we voor dat geld niet eens in de sneeuw! Daarvoor moesten we nog een stuk lopen. Dat maar gedaan, en eigenlijk was het geen sneeuw maar ijs, een gletscher dus. Wel heel indrukwekkend hoor!!
Na daar even rondgelopen te hebben de gondel terug genomen naar Zermatt, waar opa nog op ons stond te wachten. Heel slecht bij de mac daar wat gegeten, tja dat krijg je als je pubers bij je hebt. En toen weer met de trein terug naar Visp en met de auto naar Nendaz.zaterdag, januari 13, 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)